Το σύνδρομο Laurence-Moon

Είναι μια πάρα πολύ χαρακτηριστική αρρώστια της νεαρής ηλικίας και ευκολοδιάγνωστη, σε ότι αφορά τη γενική παθολογική κατάσταση. Χαρακτηριστικά είναι ο υπογοναδισμός, η παχυσαρκία και η νοητική καθυστέρηση.

Συνήθως, όμως, επειδή κυριαρχούν αυτά τα συμπτώματα και ιδιαίτερα της νοητικής καθυστέρησης και είναι δύσκολη η επικοινωνία με τον ασθενή ή ακόμη καλύτερα το να καταλάβει κανείς τα προβλήματα του ή τα συμπτώματα του, επειδή ο ίδιος δεν τα επεξεργάζεται, σε αυτές τις περιπτώσεις σχεδόν πάντοτε έχουμε και μια μερική έως μεγάλη τύφλωση λόγω της μελαγχρωστικής αμφιβληστροειδοπάθειας που υπάρχει.

Συνήθως οι γιατροί, εντυπωσιασμένοι από την υπόλοιπη κατάσταση, αφήνουν την οφθαλμολογική εξέταση τελευταία ή δεν την «αγγίζουν» καθόλου, έτσι που στο σύνδρομο Laurence-Moon πολλές φορές να «φεύγει» απαρατήρητη.

Εδώ πέρα παθογνωμονικά υπάρχουν πολλές επιστημονικές γνώμες και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι το όλο σύνδρομο και η όλη ένταση, καθώς και η έκταση των συμπτωμάτων ξεκινάνε κυρίως από τη μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια, η οποία πρέπει πρώτα να συγκεντρώνει την προσοχή του γιατρού.

Όπως και να έχει είναι ένα σύνδρομο, το οποίο πρέπει να αναλυθεί προσεκτικά και τουλάχιστον για τις τωρινές εποχές ίσως υπάρχουν και κάποια θεραπευτικά βοηθήματα.