Τι είναι αυτό που καθυστερεί την έγκυρη διάγνωση της επιληψίας στα παιδιά;

Πρώτα από όλα η φύση της ίδιας της ασθένειας. Πολλές φορές η μορφή των επιληπτικών κρίσεων, η αλλαγή της κλινικής εικόνας που παρουσιάζεται από παιδί σε παιδί και ίσως παίζει μεγάλο ρόλο η άγνοια επί του γεγονότος, τόσο από τους γονείς, όσο και η μη σωστή εκτίμηση από τους ειδικούς. Ισχύει σαν «χρυσός κανόνας» για το παιδί που γενικά παραπονιέται για πονοκεφάλους, ιλίγγους, τινάγματα των χεριών, «διακοπές» της σκέψης τους, «φευγαλέες» ματιές και μπορεί να έχει μια μορφή επιληπτικών κρίσεων που πρέπει το δυνατόν γρηγορότερα να ερευνηθεί από ειδικό και να βρεθεί αγωγή. Καθυστέρηση της αγωγής σημαίνει αύξηση των κρίσεων, διόγκωση του προβλήματος και χειροτέρευση της ανάπτυξης.