O πόνος, το τηλέφωνο και οι τηλεφωνικές ερωτήσεις

Στις περιπτώσεις επώδυνων συμπτωμάτων, ιδιαίτερα όταν κανείς μιλάει με ασθενείς, οι οποίοι είναι μακριά, συγχυσμένοι και αναστατωμένοι, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, καλό είναι οι ερωτήσεις να γίνονται συγκεκριμένες εάν δε χρειάζεται και μη επαναλαμβανόμενες.

Βέβαια, τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη τεχνολογία μέσω του σκάϊπ (skype) έφερε μια επανάσταση σε αυτό το σημείο, γιατί πρώτη φορά μπορεί ο γιατρός άμεσα να διαπιστώσει και τη γενική έκφραση, κατάσταση του ασθενούς, αλλά παράλληλα εάν χρειάζεται και τον τόπο της επώδυνης περιοχής, την έκταση που έχει και την ένταση, έτσι όπως τη νιώθει ο ασθενής.

Έτσι λοιπόν το τηλέφωνο πρέπει να λογίζεται σαν μια προκαταρτική ανάλυση του πόνου που υπάρχει, ακόμη και στην περίπτωση που ο ασθενής δεν είναι παρών, αλλά πρόκειται να έρθει, προκειμένου να υπάρξει η δυνατότητα με τη συνάντηση του ασθενούς να κερδηθεί χρόνος, όσο αφορά την ανάλυση του, την εντόπιση του και βεβαίως τη θεραπεία.

Στη Βιονευρολογική είναι άπειρες οι φορές που σε επώδυνα σύνδρομα ήδη από το τηλέφωνο υπάρχει σχεδόν το στοιχείο της διάγνωσης.

Έτσι λοιπόν μετά από ένα εκτεταμένο τηλέφωνο, όπου σχεδόν έχει γίνει ανάλυση του ιστορικού του πόνου και της όλης καταστάσεως, είναι πολύ εύκολο με την άφιξη του ασθενούς στο ιατρείο και την πιστοποίηση της διάγνωσης ή της υπόθεσης της διάγνωσης να δρομολογηθεί η θεραπεία και να έρθει η ανακούφιση.

Για αυτό, καλό είναι πάντοτε ο ασθενής να έχει τη δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας με το γιατρό, κάνοντας βέβαια όχι κατάχρηση χρόνου, αλλά ουσιαστική ανάλυση των προβλημάτων του.