«Καθυστερημένες» δυσκινησίες

Αυτού του είδους οι δυσκινησίες εμφανίζονται μετά από εβδομάδες ή ακόμη και χρόνια, ύστερα από μια θεραπεία διαρκείας με ουσίες, οι οποίες έχουν και αντιντοπαμινεργική δράση.

Αυτές οι ουσίες μπορεί να είναι διαφόρων ειδών ψυχοφάρμακα, κυρίως βουτυροφαινόνες ή συνδυασμός ψυχοφαρμάκων με αντιεμετικά, τα οποία συσσωρεύονται με τα χρόνια και προκαλούν σαν παρενέργεια αυτές τις «καθυστερημένες» δυσκινησίες.

Πρόκειται στην περίπτωση αυτή για διαταραχές μυϊκού τόνου και για κινητικές διαταραχές σε διάφορα μέλη ή μύες του σώματος, οι οποίες έχουν χαρακτηριστικές τονικές συσπάσεις και δυσκολεύουν την ομαλή κίνηση του ασθενούς, πολλές φορές συνοδεύονται και από δυσκαταποσία ή από λαρυγγική δυστονία.