Εστίες λοίμωξης και η νόσος του Hashimoto

Είναι πάρα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, η εξέλιξη του οποίου παρακολουθείται τακτικά στα εξωτερικά ιατρεία όπως κάνουμε και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, ασθενείς, οι οποίοι έχουν εστίες λοίμωξης ταυτόχρονα με θυρεοειδίτιδα Hashimoto.

Οι εστίες λοίμωξης μπορεί να είναι σε ποικίλες θέσεις, αρχίζοντας από ένα χαλασμένο δόντι, αμυγδαλές, χολή, ωοθήκες, νεφρά και οποιοδήποτε άλλο όργανο.

Τα όργανα αυτά του σώματος προσφέρονται για κοιλότητες για τη συνάθροιση μικροβίων, τα οποία δημιουργούν μολυσματικές εστίες και ακριβώς για αυτό το λόγο εμφανίζουν τακτικές φλεγμονές, για τις οποίες είναι αδύναμος ο οργανισμός του πάσχοντος από θυρεοειδίτιδα Hashimoto να ανταπεξέλθει.

Πρόκειται πολλές φορές για ένα φονικό «συνδυασμό» που μπορεί να εξελίξει την ασθένεια σε μια μεγάλη διαταραχή και να φέρει μια μεγάλη αναστάτωση στη ζωή του ασθενούς. Έτσι λοιπόν, όταν έχουμε την εμφάνιση πυρετών ή υπόνοιας, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, σε ότι αφορά την έρευνα, την προέλευση τους, τη θέση τους και ποιον τρόπο αντιβίωσης ή αντιμετώπισης θα προσφέρουμε στον ασθενή.

Δεν είναι πάντα εύκολο και γρήγορο στα χρόνια νοσήματα να βρεθεί μια άμεση λύση. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κάθε ασθενής που περνάει μια τέτοια «περιπέτεια», έχει μετά κατάλοιπα από αυτήν που τον βασανίζουν για αρκετό χρονικό διάστημα.

Όταν υπάρχει ένα τέτοιο σοβαρό αυτοάνοσο νόσημα, όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, δεν πρέπει να θεωρεί ο γιατρός ότι το πέρασμα μιας λοίμωξης, ιδιαίτερα όταν υπάρχει μια εστία μικροβίων κάπου στο σώμα, αποτελεί για αυτόν μια εύκολη υπόθεση και «περνάει» τόσο γρήγορα όσο σε υγιής άτομα.

Θα πρέπει και μετά το πέρας της όλης ιστορίας για μήνες να γίνεται προσεκτική παρακολούθηση, προκειμένου να είμαστε σίγουροι ότι έχουν εξαφανιστεί οι εστίες που τις περισσότερες φορές δεν εμφανίζονται, δεν αναγνωρίζονται εύκολα και είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.