O ιστός της μυασθένειας

Η μυασθένεια είναι αληθινά μια πολύ σπάνια νευρολογική αρρώστια, όπως μέχρι τώρα τουλάχιστον θεωρείται. Είναι κυρίως χαρακτηριστική σαν μια ασθένεια του Ωνάση, όπου θυμίζει τον πλούσιο μεγιστάνα στα «τελευταία του», που όταν έπεφταν τα βλέφαρα για να τα συγκρατήσει έβαζε σελοτέϊπ στα μάτια.

Η μυασθένεια, πέρα από αυτή την αναφορά, είναι μια πολύ «μπερδεμένη» νευρολογική νόσος και, όπως έχουμε δει και εδώ στη Βιονευρολογική, μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα, πολλές κλινικές εκφράσεις, οι οποίες έχουν μια μεγάλη ποικιλία και το κυριότερο μπορεί να είναι εναλλασσόμενες μεταξύ τους.

Ότι αφορά τις αιτίες της νόσου, ακόμη το μόνο που ξέρουμε είναι ότι υπάρχει μια διαταραχή μεταβίβασης κάποιου νευροδιαβιβαστή, αλλά το γενικό παθολογικό πλαίσιο, όπως ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλο, δεν έχει ακόμη πλήρως αναλυθεί.

Επειδή εμπλέκονται πάρα πολλοί παράγοντες, θα πρέπει κανείς με μεγάλη φαντασία και όρεξη να προσπαθήσει στις περιπτώσεις αυτές να αρχειοθετήσει όλες εκείνες τις παραμέτρους που πιθανόν να έχουν μια σχέση με τη νόσο, έτσι που να μπορέσει να την κάνει και κατανοητή, αλλά και να φέρει τη δυνατότητα της αντιμετώπισης της.

Παρόλη τη μεγάλη δημοσιότητα της τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω του Ωνάση και άλλων επιφανέντων ασθενών, δεν έχει κατορθωθεί ακόμη μια τελεσίδικη θεραπεία της νόσου με κάποιον τρόπο σε έναν ασθενή.

Βέβαια, χωρίς αμφιβολία τώρα με τις γονιδιακές αναλύσεις στη μοριακή βιολογία ανοίγει ένας νέος ορίζοντας για αυτές τις περιπτώσεις, αλλά απλώς ανοίγει.

Το θέμα είναι ότι πρέπει εντατικά κανείς να ασχοληθεί με αυτά, προκειμένου να μπορέσει να δώσει μια σωστή κατεύθυνση και να έχει επίσης μια σωστή χάραξη θεραπευτικής πορείας για την κάθε περίπτωση.