Σχιζοφρενική εκδήλωση μετά από λοίμωξη από έρπητα

Στη Βιονευρολογική έχουμε τη συνήθεια να παίρνουμε εκτεταμένο ιστορικό, αφού πρώτα αντιμετωπίσουμε το «αναγκαίο» της περίπτωσης.

Έτσι λοιπόν, διαπιστώσαμε πως ένας καθόλα «οκέϊ» είκοσι οχτάχρονος νεαρός, μετά από μια ερπητική διαταραχή στο πρόσωπο, παρουσίασε ξαφνικά συμπτώματα οξείας σχιζοφρένειας με αδυναμία συγκέντρωσης, διαταραχές της σκέψης, παραλήρημα και επιθετική συμπεριφορά.

Ακολουθώντας μια παράλληλη αγωγή, τόσο με αντιψυχωσικά φάρμακα λόγω του οξέος του περιστατικού, αλλά ταυτόχρονα ανιχνεύοντας τον έρπητα σαν υπεύθυνο αυτής της κατάστασης και με μια αντιϊκή συνδρομή, ήρθε μια θεαματική και γρήγορη αποκατάσταση του νεαρού ασθενούς.

Το αξιόλογο είναι ότι στην περίπτωση αυτή, το εγκεφαλογράφημα που στην αρχή ήταν εντελώς παθολογικό έδειξε μια έντονη τάση φυσιολογικής αποκατάστασης στις μετέπειτα εξετάσεις.

Πρέπει δηλαδή να υποθέσουμε, ιδιαίτερα για το συγκεκριμένο νεαρό που προϋπήρχε μια έντονη και δυνατή εξέλιξη ερπητικής συνδρομής ταυτόχρονα με μια αφόρητη σωματική και πνευματική επιβάρυνση, ότι η δράση των δυο αυτών παραγόντων έφερε την εξέλιξη σαν μοναδικό σύμπτωμα μιας σχιζοφρενικής διαταραχής, η οποία ευτυχώς μετά από την ανάλογη θεραπεία υποχώρησε χωρίς να παρουσιαστεί εκ νέου.

Η παρατήρηση του νεαρού και η παρακολούθηση του επί μήνες πιστοποίησαν τα αποτελέσματα της διάγνωσης και παραμένει συμπτωματικός.

Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι γίνεται αν συμβεί μια νέα λοίμωξη˙πάντως, το γενικό αποτέλεσμα είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η σύνδεση λοιμώξεων και ψυχικών εκδηλώσεων πάντα πρέπει να ελέγχεται διεξοδικά.