H κλινική εικόνα του συνδρόμου Devic’s
To σύνδρομο Devic’s απαντάται σαν αυτόνομη κλινική οντότητα αρκετά τακτικά από γιατρούς που ασχολούνται με το κεφάλαιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Το χαρακτηριστικό του συνδρόμου, όπως έχουμε διαπιστώσει και στη Βιονευρολογική, είναι η ταυτόχρονη ύπαρξη μιας οπτικής νευροπάθειας με σύγχρονη μυελική συνδρομή. Πολλές φορές είναι δυνατόν η μυελική συνδρομή να είναι η οπτική νευροπάθεια.
Στο σύνδρομο Devic’s αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι πάρα πολύ τακτικά, ακόμη και σε ελαφρές περιπτώσεις που έχει προσβάλλει το νωτιαίο μυελό, έχουμε μια σαφής εικόνα ενός αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου.
Στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να γίνει άμεση θεραπεία κάτω από το πρίσμα αυτής της διάγνωσης, γνωρίζοντας ότι σε τέτοιες περιπτώσεις όσο αργεί κανείς να εφαρμόσει μια αγωγή, τόσο χειρότερα εξελίσσεται.
Το σύνδρομο Devic’s είναι πάρα πολύ επικίνδυνο γιατί, σαν ένα παρακλάδι του ερυθηματώδους λύκου, που είναι το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ή που διαπλέκονται μαζί, πολύ τακτικά εμφανίζεται με ψυχωτικές αντιδράσεις και επιληπτικές κρίσεις, που χειροτερεύουν ακόμη περισσότερο την κλινική εικόνα και «μπερδεύουν» το διαγνώστη γιατρό.
Το σύνδρομο Devic’s θέλει ιδιαίτερη προσοχή, γιατί μπορεί να παρουσιάζεται σαν ασθένεια και όχι σαν σύνδρομο. Δηλαδή, να έχει τα προβλήματα τα οποία εντοπίζουμε διαγνωστικά, αλλά να μην εμφανίζει απόλυτα την κλινική εικόνα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν έχουμε προχωρημένες καταστάσεις, εκείνο που ίσως μπορεί να βοηθήσει πάντοτε κάτω από αυστηρό κλινικό έλεγχο είναι η πλασμαφαίρεση.