Πως δρα η μυελίνη;

Οι νευρικοί άξονες περιβάλλονται από τη μυελίνη, η οποία αποτελείται από ομόκεντρες περιτυλίξεις των μεμβρανών των κυττάρων της νευρογλοίας.

Αυτή λοιπόν η περιτύλιξη διακόπτεται κατά καιρούς από κάποιους «κόμβους», οι οποίοι λέγονται κόμβοι του Ranvier. Αυτοί οι «κόμβοι» «βοηθάνε» το ηλεκτρικό ρεύμα του νευροκυττάρου να προχωρεί με αγωγή σε άλματα.

Η αγωγή αυτή από κόμβο σε κόμβο μπορεί να αναπτύξει μεγάλες ταχύτητες, φτάνοντας μέχρι εκατόν τριάντα μέτρα το δευτερόλεπτο.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις ενδείξεις, μπορεί κανένας να αντιληφθεί πόσο ουσιαστική είναι η λειτουργία των «εμμύελων» ινών, προκειμένου να μεταδοθεί μια ώση στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Διαταραχές της μυελίνης μπορούν να προκαλέσουν τις λεγόμενες απομυελινώσεις, δηλαδή να δημιουργήσουν βραχυκυκλώματα στη μετάδοση της αγωγής με άλμα, με αποτέλεσμα να μην έχουμε ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος στις περιοχές αυτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτά είναι η αρρώστια της σκλήρυνσης κατά πλάκας.