Νευρολογικές παθήσεις και τα αντικαρδιολιπινικά αντισώματα

Τα τελευταία χρόνια οι νέες εργαστηριακές μέθοδοι έχουν λάβει τεράστια έκταση. Έτσι λοιπόν, όπως έχουμε παρατηρήσει και στη Βιονευρολογική, με τη χρήση διαφόρων νέων διαγνωστικών τεχνικών που εξελίχθηκαν τα τελευταία χρόνια, είναι δυνατόν να «εμβαθύνουμε» σε νευρολογικές διαγνώσεις που μέχρι τώρα δεν ήταν δυνατόν.

Σε τέτοιες περιπτώσεις ανήκουν κατά κύριο λόγο και εκείνα τα νευρολογικά συμπτώματα που τακτικά εμφανίζονται ταυτόχρονα με την ύπαρξη αρκετών περιστατικών λοιμώξεων με θρόμβωση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πάντα χρειάζεται να έχουμε δυο έγκυρες και σωστές εκτιμήσεις.

Η πρώτη είναι τι έκταση έχουν αυτά τα συμπτώματα και κατά δεύτερο λόγο κατά πόσο επιβαρύνονται από τα ίδια άτομα λόγω της προϋπάρχουσας τάσης για φλεγμονές. Συγκεκριμένα χρησιμοποιούμε τον έλεγχο αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων.

Τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα είναι αυτοαντισώματα, τα οποία στρέφονται κατά αρνητικά φορτισμένων φωσφολιπιδίων. Πρόκειται, δηλαδή, για παράγοντες που παρατείνουν το χρόνο πήξης τόσο σε εργαστηριακές εξετάσεις όσο και σε κλινικές εικόνες.