H αγκυλωτική σπονδυλίτιδα και η κληρονομική προδιάθεση

Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, η λήψη ενός εκτεταμένου ιστορικού σε ότι αφορά τυχόν κληρονομική προδιάθεση για διάφορες παθήσεις είναι κεφαλαιώδους σημασίας, τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία της νόσου.

Ιδιαίτερα στην αγκυλωτική σπονδυλίτιδα, όπου δε γνωρίζουμε κατά βάση την αιτία εμφάνισης της, η λήψη αυτού του ιστορικού είναι ακόμη πιο ουσιαστική.

Παρακολουθώντας εδώ στη Βιονευρολογική ασθενείς με αγκυλωτική σπονδυλίτιδα είδαμε ότι υπάρχει ένα τεράστιο «βάθος», σε ότι αφορά την κληρονομική προδιάθεση.

Δυο από τα γεγονότα που συνηγορούν για αυτήν την αντίληψη είναι πρώτον ότι στην εμφάνιση της αγκυλωτικής σπονδυλίτιδας παίζει ένα τεράστιο ρόλο η οικογενειακή προδιάθεση που υπάρχει για αυτοάνοσα νοσήματα.

Πάρα πολύ τακτικά βλέπουμε ότι στο οικογενειακό κύκλο ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα αυτό που εμφανίζεται πιο τακτικά σαν σημείο συννοσηρότητας είναι η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα.

Πέρα όμως από αυτό το γεγονός, απλώς και μόνο η εμφάνιση της αγκυλωτικής σπονδυλίτιδας είναι μεγαλύτερη από 40% σε άτομα που έχουν αυτό το πρόβλημα στο οικογενειακό τους κύκλο.

Έτσι λοιπόν όταν διαπιστώνεται κάτι τέτοιο, ακόμη και από το ιστορικό, πρέπει ο γιατρός να λαμβάνει και διαγνωστική πρόνοια, αλλά και θεραπευτική μέριμνα για το πρόβλημα της αγκυλωτικής σπονδυλίτιδας.