Τα συμπτώματα των σπασμών

Οι σπασμοί παρουσιάζουν διάφορα συμπτώματα, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό που έχουν είναι η απότομη σύσφιξη των μυών μετά τη χαλάρωση τους και η «αναπαραγωγή» τους ή όχι.

Μπορούν να ακολουθούνται, να είναι μόνοι αλλά κατά κύριο λόγο συνοδεύονται, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και από «παραγωγή» άλλων συμπτωμάτων και άλλων καταστάσεων.

Π.χ. μπορεί μια έντονη περίοδος σύγχυσης μετά από λογομαχία, στρες, φοβική, αγχωτική κατάσταση, συνάθροιση, σφίξιμο, έλλειψη οξυγόνου κ.τ.λ. να οδηγήσει σε ένα έντονο βρογχόσπασμο και πίεση στο στήθος, με αποτέλεσμα μια λιποθυμία.

Η σύντομη αυτή λιποθυμία ορισμένες φορές μπορεί να εκλαμβάνεται λάθος και σαν επιληπτική κρίση. Οι διαφορές βέβαια δεν είναι ουσιαστικές, μόνο πρόκειται για δυο διαφορετικά πράγματα.

Δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση ακριβώς η σύσπαση των βρόγχων και των αναπνευστικών μυών φέρνει την έλλειψη του οξυγόνου μέσω του αέρα που εισπνέεται, προκειμένου να δραστηριοποιηθούν οι κινήσεις του ατόμου, πράγμα που δε συμβαίνει και ακριβώς τα νευροχημικά αυτά ελλείμματα προκαλούν σπασμούς στους μυς και με τη σειρά τους τη λιποθυμική κρίση.

Είναι από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις, γιατί μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και η αντίδραση εάν δεν είναι ακαριαία, μπορεί να ακολουθήσουν γενικευμένοι σπασμοί, κυρίως στην περιοχή της καρδιάς, με αποτέλεσμα να έχουμε άσχημες καταστάσεις, μέχρι και ανακοπή.

Ιδιαίτερα, σε ηλικιωμένους ανθρώπους και ευαίσθητα άτομα ή άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα πρέπει να έχει κανείς υπόψη του ότι τέτοιους σπασμούς πρέπει να τους αποφεύγει.

Για αυτό εδώ είναι πολύ καλή η προειδοποίηση σε περιπτώσεις σύγχυσης να συνιστάται ηρεμία και ησυχία και αποφυγή οποιοδήποτε συνωστισμού, προκειμένου να μην έχουμε τις δυσάρεστες εξελίξεις.