Διαταραχή του μηχανισμού του θυρεοειδούς και μνήμη

Στη Βιονευρολογική με τη «δύναμη» των νέων εργαστηριακών εξετάσεων παρακολουθούμε ανθρώπους με προβλήματα του θυρεοειδούς και βρίσκουμε πάρα πολύ τακτικά ένα συνδυασμό απώλειας των θυρεοειδικών ορμονών ή αύξησης των αντισωμάτων με ταυτόχρονη απώλεια της μνήμης.

Είναι αξιοπερίεργο ότι τα τελευταία χρόνια, τα περιστατικά με αυτό το συνδυασμό έχουν πολλαπλασιαστεί και έχουν περίπου το χαρακτήρα αυτοάνοσου νοσήματος.

Δηλαδή, εμφανίζονται περιοδικά και εξαφανίζονται για να επανέλθουν, έχουν εντάσεις, έχουν ηρεμία και υφέσεις, μπορούν να συνοδεύονται με άλλες ασθένειες (συννοσηρότητα) και μπορούν να παρουσιάζονται εντατικά, ύστερα από στρες ή λοιμώξεις ή και εξάρσεις άλλων νοσημάτων.

Δηλαδή, στην ουσία έχουμε δει ότι υπάρχει ένα νέο «τόξο» μεταξύ λειτουργικής θυρεοειδικής δράσης και εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ποικίλες μορφές και επαφές, το οποίο εάν διαταραχτεί τότε θα προκύψει μια ένταση διαφόρων συμπτωμάτων, προεχούσης της μνήμης.

Ιδιαιτέρα σε μια μορφή από αυτές τις διαταραχές, στη μορφή της νόσου του Hashimoto, η διαταραχή αυτή είναι πάρα πολύ έντονη σε σημείο που να είναι το κύριο χαρακτηριστικό και μάλιστα σε μεγάλο ποσοστό των ασθενών προχωράει με καλπάζουσα μορφή, έτσι ώστε να οδηγούμεθα στη λεγόμενη εγκεφαλοπάθεια, όπου έχουμε πλήρη αναστολή των γνωστικών λειτουργιών.