Ποια είναι τα όρια του ιωδίου για φυσιολογική λειτουργία της σκέψης και των γνωστικών λειτουργιών;

Ποια είναι τα όρια του ιωδίου για φυσιολογική λειτουργία της σκέψης και των γνωστικών λειτουργιών;

Είναι ένα ερώτημα που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια και μάλιστα για αυτό έχει δημιουργηθεί και «ειδική ομάδα», τόσο στην Unicef όσο και στο διεθνή οργανισμό υγείας, προκειμένου να γνωρίζουμε σε επίπεδο φυλών ή και εθνών ακόμη και για τις υπανάπτυχτες χώρες σε ποια όρια πρέπει ακριβώς να βρίσκονται τα επίπεδα θυρεοειδούς, προκειμένου να μην υπάρχει πρόβλημα με τις γνωστικές λειτουργίες και τη μνήμη.

Επειδή αποδεδειγμένα όταν λείπει το ιώδιο έχουμε μορφές κρετινισμού και διάφορες άλλες διαταραχές της μνήμης σε ηλικιωμένους ασθενείς, έτσι λοιπόν βρέθηκε ότι μια ελαφριά αύξηση του ιωδίου από 40 μg σε 80 μg καθημερινά στον Ευρωπαϊκό χώρο θα βελτίωνε την κατάσταση πολύ περισσότερο. Αντίθετα, στην Αμερική αυτό έχει πάει από τα 200 μg έως τα 500 μg.

Βέβαια, οι μετρήσεις είναι διαφορετικού είδους και με διαφορετικά στάνταρ σε αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά και το ενδιαφέρον που δείχνουν οι μεγάλες χώρες, προκειμένου να έχουν αυτή την ισορροπία, δείχνει την τεράστια σημασία του ιωδίου σε όλες τις παθήσεις.

Έτσι λοιπόν, γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια αυτό τον καιρό, ακριβώς να προσδιοριστούν τα όρια ιωδίου τα οποία πρέπει να περιέχονται κυρίως στις τροφές, προκειμένου να μην έχουμε παθολογικές καταστάσεις.

Δεν είναι και εύκολο πράγμα αν αναλογιστεί κανένας τις χιλιάδες των περιπτώσεων των διάφορων τροφίμων ή των άλλων παραγόντων που καταναλώνονται προς βρώση.

Πάντως, το σοβαρό είναι ότι η υπόθεση του ιωδίου άρχισε πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο να απασχολεί όχι μόνο τους γιατρούς, αλλά τους πάντες σαν συμπλήρωμα της διατροφής και πλέον η ενημέρωση είναι ευρεία και επιθυμητή.

Αυτό το γεγονός θα φέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα μια «υποχώρηση» όλων αυτών των ασθενειών, κυρίως του υποθυρεοειδισμού ή των διαταραχών του θυρεοειδούς που «ταλαιπωρούν»» αυτόν τον καιρό εκατομμύρια ασθενείς.