Παράξενα τικ και «ανάρμοστες» συμπεριφορές

Τα τικ και οι «ανάρμοστες» συμπεριφορές αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο της σύγχρονης νευρολογίας και ψυχιατρικής. Βέβαια, υπήρχαν πάντα και ήταν γνωστά στους νευρολόγους στην καθημερινή πράξη.

Βέβαια, η ποικιλία της έντασης των συμπτωμάτων ήταν αυτή που αποφάσιζε κάποιος να πάει να ζητήσει βοήθεια από τον ειδικό, αλλά το σπουδαίο ήταν ότι όλα αυτά γίνονταν αντιληπτά και «φαίνονταν». Πράγμα που σημαίνει ότι είχαν ένα ανάλογο κοινωνικό και πολιτισμικό αντίκτυπο, ο οποίος οδηγούσε τους ενδιαφερόμενους ή στο γιατρό ή στην απομόνωση.

Πέρα από αυτό, τικ και «ανάρμοστη» συμπεριφορά μπορεί να είναι διαφόρων βαθμών και ποικίλης έντασης, έτσι ώστε πολλές φορές αν και παρατηρούνται, επειδή είναι τόσο συχνοί, να μη θεωρούνται ότι χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Παρόλα αυτά, όσοι έχουν να κάνουν με τέτοιου είδους «αποκλίσεις», το περιβάλλον τους πάντα ανησυχεί για την παρουσία τους.

Η παρουσία είναι ιδιαίτερα «επώδυνη» κατά την παιδική ηλικία, όταν οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με τέτοια φαινόμενα. Επίσης, το ίδιο «επώδυνο» είναι όταν εμφανίζονται κατά την ενηλικίωση, μετά είναι δύσκολο να καταπολεμηθούν ή αδυνατεί ο ενδιαφερόμενος να τα «υποτάξει».

Αποτελούν πάντως μια καθημερινότητα που τα τελευταία χρόνια, λόγω της ανόδου της ποιότητας της νευρολογικής διάγνωσης, φέρνει όλο και περισσότερο ασθενείς με αυτά τα προβλήματα στα νευρολογικά ιατρεία.

Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι και οι μοντέρνες φαρμακευτικές και άλλου είδους τεχνικές, θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορούν με επιτυχία πλέον να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις, έτσι που να φέρνουν μεγάλη ανακούφιση στους ενδιαφερόμενους.