«Παράξενες» επαναλαμβανόμενες κινήσεις

Στην παιδική ηλικία πρέπει να προσέχουμε πολλές φορές τυχόν κάποιες «συνήθειες» που παρουσιάζουν μωρά ή βρέφη, ακόμη και παιδιά, που διαφεύγουν πολλές φορές της προσοχής.

Τέτοιες κινήσεις είναι το συγχρονισμένο κούνημα των χεριών, το «ρούφηγμα» της μύτης ή γκριμάτσες του προσώπου, το σήκωμα των ώμων ή το «σταύρωμα» των ποδιών ή των χεριών.

Οι απότομες συσπάσεις της κοιλιάς με την αναπνοή, οι διάφορες δύσπνοιες που πιθανόν να εμφανίζονται κατά καιρούς και άλλα παρόμοια, όλα αυτά με τον καιρό μπορεί να φαίνονται στους γονείς και να τους απασχολούν σαν απλές, «κακές» συνήθειες, αλλά στην ουσία πρόκειται για νευρολογικά τικ και εξωπυραμιδικά σύνδρομα, τα οποία έχουν διάφορες αιτίες.

Πρέπει να μελετώνται τακτικά, να «κινηματογραφούνται» σε στιγμές που δεν προσέχει το παιδί, έτσι ώστε να μην τρομάξει, να συγκεντρώνεται αυτό το υλικό και να παρουσιάζεται στον ειδικό για διάγνωση και σίγουρη απάντηση.

Σε ότι αφορά για την περαιτέρω διερεύνηση, πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις νευροφυσιολογικές εξετάσεις, όπως είναι το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και τα προκλητά δυναμικά σε συνδυασμό με ακτινολογικά ευρήματα, κυρίως από τη μαγνητική τομογραφία, μπορούν να δώσουν ουσιαστικές λύσεις και να λύσουν πολλές ευκαιρίες.

Εκείνο που ακολουθεί μεταθεραπευτικά, όταν είναι σε νεαρή ηλικία με κάποιο γνωστό θεραπευτικό ανάλογα με τις περιπτώσεις συνδυασμών, έχει επιτυχία. Πρέπει να πούμε ότι σε αρκετές περιπτώσεις, σε αυτά που αναφέραμε, η συμπτωματολογία δεν είναι έντονη, με την πάροδο του χρόνου μπορεί να έρθει και η σαφής υποχώρησης τους μέχρι και πλήρης εξαφάνιση.