Περιβάλλον και προσωπικότητα

Πάντοτε υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα τόσο με φιλοσοφική διάθεση, όσο όμως και με άκρως επιστημονική αντίληψη που απασχολεί ολόκληρες σχολές τα τελευταία χρόνια.

Μάλιστα μπορούμε να πούμε ότι η γένεση της ψυχανάλυσης αρχίζει με αυτό το ερώτημα˙ ποια σχέση μπορεί να έχουν συμπεριφορά και περιβάλλον σε συνδυασμό με την προσωπικότητα.

Πάρα πολλοί μεγάλοι επιστήμονες, όπως π.χ. ο Φρόϋντ, ο Λέβιν, έχουν «αφιερώσει» άπειρα συγγράμματα, εντυπώσεις, καθώς επίσης και εμπειρίες στην κατεύθυνση αυτή. Βλέπουμε με μεγάλη απορία, ακόμη και σήμερα ότι μικρές περιβαλλοντολογικές αλλαγές έχουν και θέλουν μεγάλες ψυχικές διαταραχές σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο.

Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η οικονομική κρίση που τα τελευταία χρόνια ταλανίζει όλο τον κόσμο. Έχουν αλλάξει άρδην συνήθειες, συμπεριφορές και τακτικές και ατόμων και ομάδων και μάλιστα πολλές φορές σε επικίνδυνο σημείο, έτσι που να βλέπουμε ότι το περιβάλλον μπορεί να οδηγεί ακόμη και σε αυτοκτονίες ή σε άσχημες ψυχικές αρρώστιες (βαριές καταθλίψεις) ορισμένα άτομα.

Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να δει κανείς τη σχέση ανάμεσα σε αυτές τις έννοιες και αν μπορεί «κομμάτι-κομμάτι» να τις αναλύσει, να τις καταλάβει, να τις εμπεδώσει και να μπορέσει να τις επανασυνδέσει με τη σωστή σειρά, βάζοντας τον έναν κρίκο μετά τον άλλο με τη σειρά που πρέπει, έτσι ώστε να προκύπτει για το κάθε άτομο μια νορμάλ και υποφερτή καθημερινότητα, η οποία θα του δίνει τη δυνατότητα για μια ευχάριστη ζωή.

Άλλωστε αυτό που επιδιώκουν όλες οι επιστήμες και κυρίως η ψυχιατρική είναι να έχει το άτομο μια καθημερινότητα ανεκτή και ευχάριστη.