Ο βελονοφαρυγγικός μυς, η κίνηση και η γεύση
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει αρκετές φορές κάτι που είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό: τις διαταραχές του βελονοφαρυγγικού μυός.
Ο βελονοφαρυγγικός μυς είναι κατά κανόνα ένας μυς που δεν το θυμούνται ιδιαίτερα οι γιατροί λόγω του μικρού του μήκους και για τα ελάχιστα μαθήματα στοματολογίας που γίνονται κατά την ανατομία.
Επόμενο είναι λοιπόν να μην είναι και γενικά παραδεκτός ή γνωστός ο ρόλος που παίζει τόσο για την κίνηση του στόματος, όσο ακόμη για την εκφορά του λόγου, αλλά και για τη γεύση.
Είναι ένας μυς, ο οποίος νευρείται από το μικτό πυρήνα, που βρίσκεται στο σημείο του εγκεφάλου που λέγεται προμήκης και παίρνει από αυτόν κινητικές ίνες, οι οποίες είναι ιδιαίτερα λεπτές και ευαίσθητες, προκειμένου να επιτελέσει το έργο του.
Όταν για οποιαδήποτε μικρής αιτιολογίας διαταραχή, όπως είναι μια λοίμωξη, ένα μικρό τραύμα ή ακόμη και ένα «γρατζούνισμα» του μυός αυτού από ελλείμματα τροφής, έχουμε μια από όλες αυτές τις διαταραχές που δύσκολα θα πάει ο νους του διαγνώστη ότι πρόκειται για μια δυσλειτουργία του βλενοφαρυγγικού μυός.
Είναι όμως ουσιώδης, πρέπει να γνωρίζεται και πρέπει πάντα να «ψάχνεται» όταν έχουμε ανάλογες συμπτωματολογίες ή συμπεριφορές. Πάρα πολλές φορές, όταν κατορθώνεται και εντοπίζεται η βλάβη, είναι δυνατόν μετά να έχουμε και την ανάρρωση.
Πρέπει λοιπόν, τουλάχιστον έτσι έχει δείξει η εμπειρίας μας στη Βιονευρολογική, το βελονοφαρυγγικό μυ να μην τον αποφεύγουμε με την εξέταση του και από τις δυο μεριές σε οποιεσδήποτε περιπτώσεις που έχουμε την υπόνοια μιας διαταραχής του γλωσσοφαρυγγικού νεύρου.