Η επίδραση της σκέψης και του συναισθήματος στη συμπεριφορά
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί πάρα πολλοί μέθοδοι διεθνώς και αναπτύσσονται συνέχεια ή βελτιώνονται σε ότι αφορά την καταμέτρηση του δείκτη άθροισης και σκέψης του ατόμου.
Ένα από τα πιο τυπικά παραδείγματα που καθημερινά εφαρμόζουμε εδώ στη Βιονευρολογική είναι η καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με διάφορους τρόπους, έτσι ώστε να μπορούμε να εξάγουμε τα σωστά συμπεράσματα για αυτές τις δυο παραμέτρους.
Βέβαια, υπάρχουν και άλλοι επιστημονικοί μέθοδοι, όπως π.χ. τα biofeedback, η νευροανάδραση ή άλλες καταγραφές προκλητών δυναμικών κ.α. που μας δίνουν την ίδια δυνατότητα. Ακόμη και πιο εξειδικευμένες τοποθετήσεις, όπως είναι αυτές της μαγνητικής τομογραφίας ή ακόμη και της τομογραφίας ποζιτρονίων.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε σε μια εποχή που μπορούμε με πρακτικές, μηχανικές μεθόδους να μετρούμε αφηρημένα μέχρι τώρα πράγματα, όπως είναι το συναίσθημα, η σκέψη και να βλέπουμε ποια επίδραση έχουν και ποια σχέση αναπτύσσουν με τη συμπεριφορά του ατόμου σε οποιαδήποτε περίπτωση.
Έτσι λοιπόν διαπιστώνουμε ότι έχουμε φτάσει σε μια εποχή που ο έλεγχος του ανθρώπου δεν είναι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά δυνατός και μάλιστα σε σημείο τέτοιο, ώστε να συγκρίνονται τα μεν με τα δε και να φτάνουμε σε συμπεράσματα τέτοια που να μπορούμε να αναλύουμε και να επηρεάζουμε τη συμπεριφορά του, ως προς τον ίδιο και ως προς το περιβάλλον.
Βέβαια, όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρέπει να τα κάνουν άνθρωποι με γνώσεις, οι οποίοι έχουν μεγάλες εμπειρίες και ικανή εκπαίδευση για αυτά τα θέματα.
Αυτό είναι προϋπόθεση, προκειμένου να μην υπάρξουν «στραβοπατήματα» και λάθος αποτελέσματα που μπορεί καμιά φορά να είναι μοιραία για τα άτομα που υπόκεινται στις διαγνωστικές αυτές μεθόδους.