«Απροετοίμαστος» εγκέφαλος για τη μεγάλη πίεση

Σήμερα πλέον η ζωή μας έχει μια έντονη στρεσογόνο καθημερινότητα, η οποία «πιέζει» σώμα και ψυχή με κάθε τρόπο. Ιδιαίτερα οι «εγκεφαλικές» επιβαρύνσεις τον τελευταίο καιρό, τόσο από το περιβάλλον όσο και από ατομικές υποθέσεις και εργασιακές είναι πάρα πολύ έντονες.

Ιδιαίτερα όταν ο συνδυασμός αυτός, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, ορισμένες φορές ευσυνείδητα ή ασυνείδητα ξεπεράσει κάποια όρια αντοχής, τότε εμφανίζονται νοσηρές, ψυχωτικές καταστάσεις, οι οποίες μπορεί να είναι και σε «θολό» πεδίο.

Δηλαδή, να βρίσκονται σε ένα στάδιο τέτοιο που να θεωρείται σαν ιδιόρρυθμη συμπεριφορά ή ο ασθενής να μην εκδηλώνει όλη του την εικόνα στο οικογενειακό του περιβάλλον ή στο εργαστηριακό του χώρο, με αποτέλεσμα αυτές να προχωράνε, να παγιώνονται και να δημιουργούμε τέτοιες καταστάσεις που εκδηλώνονται με φοβερά έντονες αντιδράσεις σε κάποια στιγμή, οι οποίες θέλουν επίσης και «ακραίες» αντιμετωπίσεις.

Γενικά, ζούμε στον αιώνα που πρέπει να φροντίζουμε και να προλαμβάνουμε. Δε συγχωρείτε να μπαίνει κανείς σε καταστάσεις υπερέντασης ή να γνωρίζει ότι θα έρθουν κάποιες τέτοιες, χωρίς προηγουμένως να έχει ρωτήσει για ιατρική βοήθεια ή ψυχολογική συνδρομή.

Η «υπέρβαση» της απόδοσης σήμερα θεωρείται κάτι απόλυτα φυσιολογικό, ενώ δε λαμβάνονται υπόψη σχεδόν πουθενά και ποτέ οι ψυχολογικές αντοχές που μπορεί να έχει κανένας.

Η μη πρόληψη αυτών των καταστάσεων οδηγεί και δημιουργεί τέτοιες προϋποθέσεις που αργότερα οι χρόνιες θεραπείες είναι μεγάλη ανάγκη και το αποτέλεσμα αμφισβητούμενο, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική.