Συμπεριφορά και στερητικό σύνδρομο

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η εμφάνιση του στερητικού συνδρόμου εμφανίζεται σε όλες τις καταστάσεις και σε όλες τις ηλικίες του ανθρώπου. Πρόκειται για μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που προέρχεται από τη διαταραχή της ισορροπίας των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο.

Ακόμη και σε βρεφική ηλικία μπορούμε και έχουμε τακτικά τέτοιες καταστάσεις. Τα όρια πότε ένα στερητικό σύνδρομο είναι νοσολογικό, δηλαδή, παθολογικό, και σε ποια έκταση, δυστυχώς, δεν είναι σαφή. Χωρίζονται αυθαίρετα, ανάλογα με τις κοινωνικές καταστάσεις και από τις αποκλίσεις του μέσου όρου που οι άνθρωποι θεωρούμε ότι αποτελεί και την αφετηρία της ισορροπίας.

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Διότι εάν ο μέσο όρος αποτελούσε το σημείο ισορροπίας και της ανάλογης εμφάνισης της συμπεριφοράς, τότε δε θα υπήρχε και σε μεγάλη έκταση η εμφάνιση του στερητικού συνδρόμου. Γενικά όμως, για να μην πάμε περισσότερο στη φιλοσοφική ανάλυση και να μείνουμε στην ιατρική πράξη, το στερητικό σύνδρομο σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια νοσογόνο αιτία για τον ανθρώπινο οργανισμό και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα.

Εδώ βέβαια ουσιαστικό ρόλο παίζει και η έγκυρη διάγνωση του και η αντιμετώπιση του με την ανάλογη μη επιβλαβή για το άτομο θεραπεία. Βέβαια, αυτό δεν είναι εύκολο, είναι αντικείμενο της ιατρικής επιστήμης από τα αρχαία χρόνια μέχρι τώρα.

Μέχρι στιγμής όμως, για να κάνουμε έτσι μια ιστορική αναφορά, η ιατρική αντιμετωπίζει κατά κάποιο τρόπο το στερητικό σύνδρομο ξεκινώντας από την έρευνα της συμπεριφοράς του ατόμου. Έρευνα συμπεριφοράς ατόμου σε κάθε διάσταση και σε κάθε προσπάθεια του.