«Έχουν θέση» τα φάρμακα σε υπέρμετρο φόβο ή πανικό;
Από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, είναι γνωστό ότι τα άτομα αυτά που δεν μπορούν να διαχειριστούν το χρόνο αποκατάστασης, όπως λέμε, ενός συναισθήματος ή μια φοβικής εμπειρίας, προκαλούν τεράστιες αντιδράσεις στο ανοσοποιητικό, οι αρνητικές συνέπειες του οποίου φαίνονται στο μέλλον. Έτσι λοιπόν, αν κάποιος δεν έχει «διδαχτεί» να τιθασεύει αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και είναι διαρκώς υπό κατάσταση στρες, είναι προτιμότερο τις περισσότερες φορές να υπάρξει η ανάλογη φαρμακευτική αγωγή, το δυνατόν γρηγορότερα και όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά. Πέραν από το ότι προστατεύει άμεσα τον ίδιο του ασθενή τη στιγμή που υπάρχει το φοβικό για αυτόν γεγονός, προετοιμάζει τον εγκέφαλο του, με την κατάλληλη δοσολογία και την ανάλογη υποστηρικτική αγωγή για το μέλλον, να αποφεύγει παρόμοιες καταστάσεις.