Ντοπαμίνη και μίμηση
Τα κύτταρα-καθρέφτες είναι ειδικά κύτταρα στον εγκέφαλο που «αντιγράφουν» λειτουργίες, κινήσεις, ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα από άλλα πρόσωπα. Με βάση την καταγραφή αυτών των ξένων ερεθισμάτων, ο εγκέφαλος «βάζει» το άτομο στη διαδικασία της μίμησης. Δηλαδή, το πρόσωπο κάνει τις ίδιες κινήσεις (π.χ. χορός) ή επαναλαμβάνει τις ίδιες προτάσεις που ακούει ή σφυρίζει παρόμοια ή ακόμη σκέφτεται όπως δείχνει να σκέφτεται ο διπλανός του. Δημιουργείται η διαδικασία της ενσυναίσθησης˙ πιο απλά, «νοιώθεις αυτό που νοιώθει». Όλες αυτές οι διαδικασίες αρχίζουν και αναπτύσσονται από το δεύτερο έτος της ηλικίας του παιδιού γρήγορα ή αργά, ανάλογα με την εγκεφαλική του κατασκευή. Όσο πιο καλά είναι οργανωμένο το κέντρο της επιβράβευσης (ανατομικά) τόσο καλύτερα ρυθμίζονται η έκκριση και η διανομή της ντοπαμίνης, με αποτέλεσμα την τελειοποίηση της ενσυναίσθησης ˙μία ικανότητα άκρως ανεπτυγμένη σε ευφυείς θεατρικούς ηθοποιούς.