Ο στόχος της «στοχαστικής» ακινησίας

Ο απόλυτος έλεγχος των συναισθημάτων και της σωματικής και ψυχικής υγείας κάποιων είναι ας το πούμε περιφραστικά κάτι σαν μια «στοχαστική ακινησία». Δηλαδή, να μπορεί να έχει φτάσει σε ένα τέτοιο βαθμό καλλιέργισης και επιμονής που σχεδόν να αισθάνεται ακίνητος μέσα στην ευτυχία του και στη χαρά του. Για να φτάσει κανείς σε αυτό το σημείο, θα πρέπει οπωσδήποτε να περάσει μέσα από το θυμό, τον εκνευρισμό, την απόγνωση και να μπορέσει να τα απομακρύνει από τις εντάσεις του και να ζήσει τον ενθουσιασμό και την ευχαρίστηση. Πρόκειται για μια ψυχική κατάσταση που ψυχοθεραπευτικά και διδάσκεται και «εκπαιδεύεται».