Η αυτεπίγνωση και οι ψυχιατρικές ασθένειες

Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η μεγαλύτερη βάση που στηρίζει τη θεωρία των ψυχιατρικών νοσημάτων είναι η αυτεπίγνωση. Το έλλειμμα της αυτεπίγνωσης , δηλαδή η μη συνειδητή ύπαρξη του προβλήματος, συγκεκριμένα της νόσου, εμποδίζει τον ασθενή και να εκφράσει και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του.

Πιο απλά, ο εγκέφαλος του ασθενούς δεν έχει καμιά συνειδητή «πληροφόρηση» για το ποιός είναι και τί συμβαίνει με αυτόν. Η ελλειμματική αυτή πληροφόρηση, σε συνάρτηση με την πάροδο του χρόνου, είναι το ουσιαστικό πρόβλημα του ασθενούς.

Δηλαδή, ζει και πάσχει από κάτι που δεν αντιλαμβάνεται, ενώ αυτό υφίσταται και είναι η ίδια του η αρρώστια. Ο ιατρός καλείται να βρει λύση στο πρόβλημα αυτό είτε αυξάνοντας την αυτεπίγνωση με κάθε τρόπο, είτε μειώνοντας την ένταση της σύγκρουσης.