Νευρολογία και θηλώματα ουροδόχου κύστης

Σε δυο ουσιαστικές περιπτώσεις νευρολογικών παθήσεων, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε όγκους του νωτιαίου μυελού υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος να περάσει απαρατήρητο ένα θήλωμα ουροδόχου κύστης.

Ο όρος «θηλώματα ουροδόχου κύστης» για αυτό το λόγο στην περίπτωση αυτή αντιστοιχεί περισσότερο με τον επιφανειακό καρκίνο ουροδόχου κύστεως από μεταβατικό επιθήλιο και εκδηλώνει μια κακοήθης εξέλιξη, η οποία μπορεί να έχει φοβερά γρήγορη πορεία και να αυξάνεται ραγδαία σαν «μικρό» δέντρο ή πολύποδες.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι καλοήθη τα θηλώματα, αλλά συνήθως έχουμε να κάνουμε με μια κακοήθεια, την οποία πρέπει να έχουμε ιδιαίτερα υπόψη.

Έτσι λοιπόν, σε περιπτώσεις που έχουμε επίσχεση ούρων ή συχνοουρίες ή οποιεσδήποτε διαταραχές της κύστης, είναι σωστό ανάμεσα στα άλλα διαφοροδιαγνωστικά να σκεφτόμαστε και αυτές τις περιπτώσεις της καρκινωματώδους εξέλιξης, οι οποίες πλέον δεν είναι κάτι το σπάνιο και το δυσάρεστο με την περίπτωση τους είναι ότι η αργή εντόπιση της κάνει πολύ δύσκολη την αντιμετώπιση της.

Πρέπει να γίνεται άμεση συνεργασία νευρολόγου με ουρολόγου, εφόσον υπάρχουν στοιχεία τέτοια και να δίνεται η δυνατότητα με τις μοντέρνες τεχνικές να αντιμετωπίζονται οι περιπτώσεις αυτές.