Κεντρομελική μυοπάθεια και καρκίνος

Πρόκειται για ένα πολύ βραδέως εξελισσόμενο σύνδρομο, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, με μια αδυναμία των κεντρομυελικών μυών των άκρων.

Σε μυοπάθειες, οι οποίες εμφανίζουν στις μέσες ή μεγάλες ηλικίες αυτό το σύμπτωμα, αποτελεί το πρώτο ίσως σε ένδειξη σύμπτωμα μαζί με φλεγμονώδεις μυοπάθειες για μια νεοπλασία. Συνήθως, υπάρχουν συνοδές δερματικές εκδηλώσεις (πολυμυοσίτιδα, δερματομυοσίτιδα), αυξημένα μυϊκά ένζυμα και ταχύτητα καθίζησης.

Βέβαια, όλα αυτά σε αυτές τις περιπτώσεις σε μια ηλικία άνω των σαράντα με πενήντα ετών «μυρίζουν» εκ πρώτης όψεως μια νεοπλασία και πρέπει να ερευνηθούν διεξοδικά.

Το πρόβλημα είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις και ιδιαίτερα όταν είναι στα πρώτα στάδια δεν υπάρχουν επαρκείς στοιχεία που να στελεχώνουν την υποψία και καμία φορά επειδή και ο γιατρός και ο ασθενής θέλει να λέει και να ακούει χαρούμενα νέα, το αφήνουν ή μεταβαίνουν το πρόβλημα για ένα δεύτερο ή τρίτο ραντεβού.

Στον ενδιάμεσο χρόνο βέβαια μπορεί η νεοπλασία να καλπάσει και να έχουμε κάτι έντονα άσχημο και κυρίως μη αντιμετωπίσιμο. Τέτοιες περιπτώσεις είναι οι περιπτώσεις της μυοπάθειας με ενδοκρινολογικές διαταραχές, όπου η έκτοπη παραγωγή ορμονών δημιουργεί γρήγορα τα μονοκυτταρικά καρκινώματα του πνεύμονα.

Υπάρχει βέβαια και η κακοήθης μυοπάθεια που παρατηρείται σε ασθενείς στα τελευταία στάδια της νόσου˙ εκεί πρέπει να είναι ιδιαίτερα μεγάλη η προσοχή και ο έλεγχος.