Τραύλισμα και διαταραγμένη ακουστική υποδοχή

Αυτό που είναι χαρακτηριστικό στις περιπτώσεις τραυλίσματος είναι η επεξεργασία του ήχου ˙ συγκεκριμένα του λόγου δε γίνεται σωστά. Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, στις περιπτώσεις αυτές ο «πάσχων» εκλαμβάνει τον ήχο με τον ίδιο τρόπο που ακούει ένας σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό, όταν η βελόνα ένδειξης του σταθμού δεν στέκεται επακριβώς στο καντράν. Δηλαδή, με γρυλίσματα και άλλα παράσιτα. Βέβαια, για όλα αυτά φταίνε οι διαταραχές κυρίως της λευκής ουσίας και μάλιστα περισσότερο του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου .