Περιγραφή του χαρακτήρα του πόνου
O διαχωρισμός των επώδυνων καταστάσεων είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο σημείο της ιατρικής και ιδιαίτερα του τμήματος της νευρολογίας.
Επειδή τα νευρικά πλέγματα επικαλύπτονται το ένα με το άλλο, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι δυνατόν να έχουμε δυο τινά˙ ή την ίδια ρίζα του πόνου με πολλές μορφές ή πολλές ρίζες του πόνου με την ίδια μορφή πόνου. Οπότε και στις δυο περιπτώσεις είναι απαραίτητο οι σαφείς γνώσεις του εξεταστή, σε ότι αφορά τα επώδυνα σύνδρομα.
Δεν πρόκειται για μια εύκολη υπόθεση, ούτε είναι κάτι που διδάσκεται στο πανεπιστήμιο, αλλά είναι η συνεχής μελέτη των περιστατικών, η οποία βγαίνει μέσα από την εξέταση, την ανάλυση και κυρίως την επαφή με τον ασθενή.
Η ακριβής περιγραφή του πόνου πρέπει να γίνεται κυρίως από το γιατρό και να προσδιορίζεται ο χαρακτήρας του, έτσι ώστε να υπάρχει μια πλήρης και σαφής εικόνα που αρχίζει και που τελειώνει.
Ο πόνος είναι και κάτι που προέρχεται από το νευρικό σύστημα ή είναι κάτι που δεν προέρχεται από αυτό˙ η πηγή του πόνου σαν νευρική αιτιολογία ή όχι πρέπει να διευκρινιστεί, προκειμένου να υπάρχει η σιγουριά της κατεύθυνσης, έτσι που, γνωρίζοντας εάν ο πόνος είναι νευρολογικός ή όχι, να έχουμε τη σωστή αφετηρία δράσης, σε ότι αφορά τη διεξαγωγή των υπόλοιπων εξετάσεων.
Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να αρχίζουμε μια θεραπεία με ασάφεια και για αυτό δεν είναι ντροπή να καλούμε όποιον γιατρό γνωρίζει σχετικά με αυτό το θέμα, προκειμένου να μπει όλη η ιστορία σε μια σειρά.
Εάν κανείς το αποφύγει αυτό το πράγμα και δεν το λάβει σοβαρά υπόψη, κατά κανόνα αρχίζει ένας γενικευμένος πανικός, ο οποίος δεν τελειώνει πουθενά και δεν έχει πουθενά καμία εξέλιξη.