CDF και η επιβίωση σε ευκαιριακές λοιμώξεις

Όταν τα λεμφοκύτταρα CDF αρχίζουν και έχουν μια φθίνουσα πορεία και κατάσταση, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και φτάνουν σε ένα επίπεδο 200 κύτταρα περίπου ανά κυβικό εκατοστό, τότε τυπικά τα κλινικά συμπτώματα που αρχίζουν και εμφανίζονται είναι η απώλεια βάρους, οι πυρετοί, η διάρροια και μια έντονη τάση ευκαιριακών λοιμώξεων.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, αρχίζουν οι νευρολογικές ανάγκες και πολλαπλασιάζονται και εμφανίζονται κυρίως μυελοπάθειες και νευροπάθειες που είναι και οι πιο συνηθισμένες.

Οι νευρολογικές ευκαιριακές λοιμώξεις μπορούν να συμβούν και είναι ιδιαίτερα μηνιγγίτιδες, πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια και η τοξοπλασμική εγκεφαλίτιδα. Βέβαια, αυτά για τον ασθενή ηχούν κάπως περίεργα και δεν μπορεί να ξέρει ακριβώς τι είναι και τι κρύβεται πίσω από αυτά.

Αναφέρονται απλώς για να πούμε ότι όπου υπάρχει μια συνεχόμενη αδυναμία, πυρετοί, «δέκατα» ή τάση κόπωσης, καταβολή, χωρίς καμία αιτία, τότε πρέπει να γίνεται η εξέταση των λεμφοκυττάρων CDF και κυρίως να εντοπίζεται ο αριθμός τους, ο οποίος βέβαια μετά το νούμερο 200 ανά κυβικό εκατοστό είναι πλέον σε κατάσταση κόκκινου «συναγερμού».

Όταν δε φτάσουν στα 100, σημαίνει ότι είναι άμεση μια θεραπευτική αγωγή και πρέπει να αρχίζει αυτή κυρίως με την αντιρετροϊκή θεραπεία κάθε μορφής που χρειάζεται και είναι αναγκαία. Οι καθυστερήσεις σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μοιραίες για τον ασθενή και μπορούν να παρουσιάσουν καταστάσεις, οι οποίες δεν είναι ανατρέψιμες.

Φτάσαμε πλέον σε μια εποχή ιατρικά, όπου είναι αναγκαία να γίνεται η συνεχής εξέταση, κυρίως αυτής των λεμφοκυττάρων, προκειμένου να προλάβουμε τις πλέον δυσάρεστες καταστάσεις.