H «χτυπημένη» άμυνα του οργανισμού

Ένα από τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση ένα νευρολογικό εργαστήριο, όπως έχουμε δει και εδώ στη Βιονευρολογική, είναι η λεγόμενη «πτώση της άμυνας του οργανισμού».

Αυτό πολλές φορές αναφέρεται και σαν λανθασμένη ανοσοανεπάρκεια και δείχνει ότι ο οργανισμός δεν έχει τη δύναμη να ανταπεξέλθει αμυντικά σε εξωτερικούς ή ακόμη και εσωτερικούς παθογενείς ερεθισμούς.

Το αποτέλεσμα είναι, ανεξάρτητα από τη χρονική διάρκεια ενός τέτοιου ερεθισμού, να προκύπτει ένα αμυντικό «κενό», το οποίο έχει σαν συνέπεια την εμφάνιση μιας νευρολογικής ασθένειας. Τα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας νευρολογικής ασθένειας στην περίπτωση αυτή της ανοσοανεπάρκειας είναι απότομα, ξαφνικά, γιατί ακριβώς «τρέχουνε» όλο αυτό τον καιρό απροειδοποίητα μέσα στον οργανισμό.

Κύριο παράδειγμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι οι διάφορες μορφές άνοιας που παρουσιάζονται κατά διαστήματα, εκεί που κανείς δεν περιμένει, ακριβώς διότι έχει προηγηθεί κάποιο αμυντικό «κενό» εντός του οργανισμού, χωρίς να το αντιληφθεί κανείς.

Βέβαια, ακόμη δεν έχουμε τους ανάλογους δείκτες που έχουμε για άλλες περιπτώσεις, π.χ. όπως στην κολονοσκόπηση για τις παθήσεις του εντέρου, προκειμένου να προσδιορίσουμε αυτές τις εγκεφαλικές συνέπειες της ανοσοανεπάρκειας.

Ένα μικρό ρόλο μπορεί ακόμη εδώ να παίζει το σύγχρονο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα με την πολύωρη καταγραφή που ενδεικτικά μερικές φορές δείχνει τέτοιες αλλοιώσεις που μπορούν να οδηγήσουν στην υπόνοια της υπάρχουσας και υποβόσκουσας νευρολογικής ασθένειας.

Πάντως είναι ένα θέμα εντελώς καινούργιο που έχει ανοίξει και «δείχνει» την υποχρέωση του κάθε ασθενούς που αισθάνεται μια μειωμένη δράση ως προς το νευρολογικό σύστημα να εξεταστεί έγκαιρα από γιατρό.