Πτώση της ακοής και υπερακουσία

Πρόκειται συνήθως για μια διαταραχή που εμφανίζεται σε προχωρημένες ηλικίες, όπου κανείς διαπιστώνει διάφορους ήχους και ενοχλείται πάρα πολύ από αυτούς, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει μια πτώση της ακουστικής ικανότητας.

Πρόκειται για ένα νοσολογικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται σαν υπερακουσία και έχει τη βάση του σε μια διαταραχή των κυτταρικών τριχοειδών που ρυθμίζουν τον ήχο και στον αναβολέα στο εσωτερικό του αυτιού. Παράλληλα όμως και το νευρωνικό τόξο που συνδέει αυτούς τους σχηματισμούς με το θάλαμο δε λειτούργει όπως πρέπει.

Το αποτέλεσμα είναι να μη γίνεται ο συντονισμός των ήχων σε σχέση με την ένταση τους και να γίνονται αντιληπτοί πιο ισχυρότεροι, σχεδόν επώδυνοι, από ότι είναι στην πραγματικότητα. Μπορεί να εμφανιστεί η υπερακουσία αυτή σαν αυτόνομο σύνδρομο, αλλά μπορεί να είναι και συνοδό από άλλες νοσολογικές οντότητες. Να υπάρχει δηλαδή αυτό που λέμε μια συννοσηρότητα.

Σε αυτές όλες τις περιπτώσεις, ο ακριβής έλεγχος και η κατάσταση του ασθενούς από πολλές παθολογικές διαστάσεις είναι απαραίτητες. Ίσως χρειάζεται πολλές φορές και η συμβολή περισσότερων ειδικοτήτων, π.χ. ωτορινολαρυγγολόγων, ψυχιάτρων-νευρολόγων, προκειμένου να βρεθεί η αιτία και να γίνει η σωστή διάγνωση και κατά συνέπεια να δοθεί η σωστή θεραπεία.