H υπερακουσία σε μανία ή κατάθλιψη
Η μανία και η κατάθλιψη είναι ψυχιατρικές ασθένειες, οι οποίες έχουν καθαρά «εσωτερικό» χαρακτήρα και μπορούν να προκύψουν ανά πάσα στιγμή με χαρακτηριστική τη μια ή την άλλη συμπτωματολογία. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει συνδυασμός μανιοκατάθλιψης ή και συννοσηρότητας με άλλες ασθένειες.
Μια τέτοια «παράμετρος», ιδιαίτερα τακτική, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι η συνύπαρξη κατάθλιψης, μανίας με ταυτόχρονη υπερακουσία σε σημείο τέτοιο, ώστε να μην μπορεί ο ασθενής να αντέξει καθόλου τους ήχους ή τους παραμικρούς θορύβους.
Μάλιστα, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι δυνατόν η υπερακουσία ή αυτή η μη ανοχή σε οποιοδήποτε μικρό ήχο να είναι η απαρχή της εμφάνισης τόσο της κατάθλιψης όσο και της μανίας.
Αυτό μπορεί να γίνει μια φορά ή να επαναλαμβάνεται τακτικά σε επεισόδια, τα οποία θα συνοδεύονται από τη μικρή συμπτωματολογία, πράγμα που δυσκολεύει πάρα πολύ το γιατρό να βρει τη σωστή διάγνωση και την έγκαιρη θεραπεία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο μεγαλύτερος «εχθρός» του θεράποντος γιατρού είναι ο χρόνος και είναι ιδιαίτερα δυσμενές για τον ασθενή το να περιμένει μια θεραπευτική λύτρωση.
Πρέπει κανείς να αρχίσει άμεσα τη θεραπεία, ενώ παράλληλα προχωράει τις διαγνωστικές εξετάσεις, που τις περισσότερες φορές κυρίως νευροφυσιολογικά δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα, έτσι ώστε να υπάρχει και η άμεση διαγνωστική λύση.
Όπως και να έχει, επειδή η ψυχιατρική εικόνα κυριαρχεί σε αυτές τις καταστάσεις, πρέπει κανείς να αρχίσει με την αντιμετώπιση των ψυχικών συμπτωμάτων και σταθερά να προχωράει ίσως και σε μια ψυχοθεραπευτική «εκπαίδευση» του ασθενούς, σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των ήχων.