Ύπνος και στρες

Στη Βιονευρολογική μελετώντας τον ύπνο, με νευροφυσιολογικές εξετάσεις (υπνογράμματα), έχουμε διαπιστώσει εδώ και πάρα πολύ καιρό μια ουσιαστική επιρροή στις σχέσεις του, σχετικά με το στρες.

Το στρες, όπως έχουμε δει σε αυτές τις εξετάσεις, είναι μια ισχυρή παράμετρος διαταραχής για όλες τις μορφές του ύπνου. Επίσης, σε χρόνια μορφή ή σε μεγάλη ένταση, προκαλεί τέτοιες διαταραχές που δημιουργούν ορισμένα νοσήματα που δε φαντάζεται κανείς ότι έχουν σχέση με το συνδυασμό αυτό.

Και όμως το στρες, ενεργώντας στη διαδικασία του ύπνου δεν μπορεί μόνο να τον αλλοιώσει, να το διακόψει, να το διαπράξει ή να αλλάξει τη μορφή του.

Μπορεί να προκαλέσει και νοσηρές καταστάσεις από όλη τη νευροψυχιατρική γκάμα που εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους σε σημείο που είναι δύσκολη η διαφοροδιάγνωση.

Π.χ. χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση υπνικής παράλυσης. Πρόκειται για την κατάσταση εκείνη που ενώ το πνεύμα είναι «ξύπνιο», δηλαδή υπάρχει μια κατάσταση αφύπνισης, το σώμα εξακολουθεί και «κοιμάται».

Δηλαδή, υπάρχει μια αφύπνιση για το πρόσωπο που κοιμάται και αντίληψη του γύρω περιβάλλοντος, αλλά ταυτόχρονα πλήρη αδυναμία να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση, έτσι που να αισθάνεται «φυλακισμένος μέσα στο σώμα». Αυτό είναι ένα παράδειγμα που προκαλείται από το έντονο στρες και πολλές φορές έχει άμεσες και δύσκολες επιπτώσεις στον ασθενή.