H ζήλεια και οι εγκεφαλικοί σχηματισμοί

Η ζήλεια είναι ένα φαινόμενο που σύμφωνα με τις παρατηρήσεις προκύπτει ανάμεσα στη «συνεργασία» αμυγδαλής και ιππόκαμπου στον εγκέφαλο. Πρόκειται για σχηματισμούς που βασικά έχουν να κάνουν με τη μνήμη και με τα συναισθήματα και αλληλοεπηρεάζονται, σε ότι αφορά την εμφάνιση μνημονικών καταστάσεων σε σχέση με βιώματα της στιγμής.

Μάλιστα ο ρόλος του ιππόκαμπου σε αυτή τη διαδικασία είναι χαρακτηριστικός, διότι επαναφέρει στη μνήμη ακριβώς εκείνα τα στοιχεία που δημιουργούν τον ερεθισμό της ζήλειας και προκαλούν την «έκρηξη» του ατόμου στην κατεύθυνση αυτή. Αυτός είναι και ο λόγος που δε βλέπουμε τη ζήλεια σε προχωρημένα φαινόμενα άνοιας και ιδιαίτερα τύπου Alzheimer.

Το αντίθετο μάλιστα, μπορεί να αρχίσει από εκεί σαν «ατονία» του αισθήματος του ανταγωνισμού και της ζήλειας η αρρώστια αυτή. Νευροφυσιολόγοι που επιχειρούν να αντιμετωπίσουν αυτό το πείραμα τελευταία, χρησιμοποιώντας τη μαγνητική τομογραφία των ποζιτρονίων, έχουν πιστοποιήσει ότι η αναμενομένη θέση της ζήλειας σε ότι αφορά την τομογραφία του εγκεφάλου βρίσκεται στους σχηματισμούς που προαναφέραμε.

Με ανάλογα ερεθισμό, κατάλληλου τύπου, είναι δυνατόν να προκληθούν μνημονικές καταστάσεις ζήλειας, ανά πάσα στιγμή. Αυτό εξηγεί και το γεγονός που βλέπουμε πολλούς ανθρώπους, με τη λεγόμενη παθολογική ζήλεια, να παρουσιάζουν εκρήξεις της σε «ακατάλληλες» χρονικά στιγμές.

Ενεργούν αυτές οι εντυπώσεις σαν ερεθισμός και πρόκληση του φαινομένου της ζήλειας, ανακαλώντας το από τη μνήμη. Σαν αποτέλεσμα της δράσης αυτής είναι πάρα πολλές φορές και η έκρηξη του θυμικού, που παρουσιάζουν αρκετοί άνθρωποι, χωρίς λόγο.

Βέβαια, είναι πλέον δυνατόν με τα σύγχρονα μέσα που έχουμε να αναλύσουμε το χαρακτήρα αυτών των ατόμων και να βρούμε που ακριβώς βρίσκεται η παθογένεια του όλου φαινομένου και φυσικά να βρεθεί η ανάλογη θεραπευτική αγωγή.