Νευρολογικές επιπλοκές ραγοειδίτιδας

Μια ραγοειδίτιδα προκαλεί σαν αυτόνομο νόσημα που είναι κάτι σπάνιο, διότι συνήθως συνοδεύεται και από μια «ουρά» άλλων καταστάσεων και παραστάσεων από άλλες δυσκολίες, τόσο νευρολογικού συστήματος, όσο και συστηματικής νόσου, π.χ. μιας ρευματοπάθειας, μιας αγκυλοποιητικής σπονδυλαρθρίτιδας κ.τ.λ..

Η ραγοειδίτιδα αποτελεί ένα αντικείμενο προσεκτικής εξέτασης, επειδή εύκολα μένει απαρατήρητη και σε ένα μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων της μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις τέτοιες, οι οποίες να θεωρηθούν αυτές υπεύθυνες για το πρόβλημα και όχι η ραγοειδίτιδα που τις προκάλεσε.

Στη Βιονευρολογική, έχουμε δει γλαύκωμα, καταρράκτη, βλάβες του αμφιβληστροειδούς, τύφλωση, απώλεια της όρασης, γενικά πολλές επιπλοκές μετά από μια κρίση ραγοειδίτιδας, μικρής ή μεγάλης.

Αυτά μας έχουν κάνει ιδιαίτερα προσεκτικούς και στην κυριολεξία συνηθίζουμε να «ρίχνουμε», και ιδιαιτέρα στα παιδιά ή στους ασθενείς που δεν μπορεί να ληφθεί ένα λεπτομερές και σίγουρο ιστορικό, μια «δεύτερη» ματιά και να κάνουμε μια πιο επιμελή έρευνα, προκειμένου να είμαστε σίγουροι για τη φύση των καταστάσεων που προκαλούν αυτές τις παθολογικές αποκλίσεις, έτσι ώστε να μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε όπως πρέπει.

Η ραγοειδίτιδα είναι μια «κακιά παρέα» που μπορεί να προκαλέσει το οτιδήποτε σε επίπεδο φλεγμονής και μάλιστα σε οποιαδήποτε περιοχή προσώπου και σώματος. Θέλει προσοχή, θέλει βασική εξέταση και μάλιστα επιμελή.