Ραγοειδίτιδα, παράσιτα και μύκητες

Υπάρχει μια σειρά από μύκητες, π.χ. όπως είναι η ιστοπλάσμωση ή η τοξοπλάσμωση που «συνοδεύουν» τον άνθρωπο από την ώρα που γεννιέται μέχρι οποιαδήποτε στιγμή της εμφάνισης της ζωής του, χωρίς καμία προειδοποίηση και το κυριότερο από όλα με ανώμαλη και πολλές φορές τοπικά έντονη συμπτωματολογία.

Τέτοιες καταστάσεις, ιδιαίτερα σε μια περίπτωση ραγοειδίτιδος, είναι κάτι πάρα πολύ συνηθισμένο σε σημείο τέτοιο που η ερυθρότητα που προκύπτει στο μάτι στις περισσότερες φορές να μη λαμβάνεται υπόψη, θεωρούμενο κάτι συνηθισμένο από γιατρό και από ασθενή.

Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για δυο βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι τοπικός, που λόγω της ευαλωτότητας της περιοχής, η ανάπτυξη μιας μυκητίασης μπορεί να προκαλέσει τεράστια προβλήματα.

Το δεύτερο και κυριότερο είναι ότι μπορεί αυτό να αποτελεί τη γενίκευση μιας συστηματικής νόσου, η οποία θα εξακολουθήσει σε όλο το σώμα, σε πολλά όργανα και μπορεί με αφορμή την είσοδο από το ραγοειδή πυρήνα να επηρεάσει και άλλα σπουδαία όργανα ή να δημιουργήσει ακόμα και εγκεφαλίτιδες.

Πρέπει σε κάθε κατάσταση που έχουμε μια φλεγμονή στην εν λόγω περιοχή ή ακόμα την υποπτευόμαστε, πολύ δε περισσότερο όταν μας αναφέρεται από το ιστορικό του ασθενούς, να γίνεται μεγάλη «συγκέντρωση» πάνω σε αυτό το σημείο και προσπάθεια αποσαφήνισης.

Ιδιαίτερα, όταν έχουμε παιδιά, τα οποία παραπονιούνται για κάτι τέτοιο, η κωλυσιεργία αντενδεικνύεται και επιβάλλεται η «άμεση δράση» για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Ραγοειδίτιδα από παράσιτα είναι ένας κίνδυνος, ανυπολογίστου αξίας, διότι δεν μπορεί με τη συνηθισμένη ιατρική πρακτική να αντιμετωπιστεί έγκαιρα.