Ραγοειδίτιδα και τραύμα

Πάρα πολλές φορές στις παιδικές ηλικίες, με τα παιχνίδια των νεαρών που φέρνουν τα δάχτυλα στα μάτια ή το ποδόσφαιρο ή γενικά με τις διάφορες «βρωμιές» που πέφτουν στην περιοχή του προσώπου, έχουμε τραυματισμούς και μολύνσεις του ευαίσθητου ραγοειδούς χιτώνα του ματιού από τη μια ή την άλλη μεριά, επειδή τις περισσότερες φορές λόγω παιχνιδιού και καταστάσεων ή ακόμη και τραυματικών διαταραχών δε λαμβάνεται η πλήρης επιμέλεια, προκειμένου να καθαριστεί η περιοχή και να απολυμανθεί για να αποφευχθούν τέτοιες περιπλοκές.

Είναι δυνατόν η τραυματική αυτή αιτιολογία να αποτελέσει το έναυσμα, και αυτό το έχουμε δει αρκετές φορές στη Βιονευρολογική, της εμφάνισης μιας μετατραυματικής ραγοειδίτιδος, η οποία από το χιτώνα του ματιού μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα ευαίσθητα όργανα, τόσο του προσώπου, αλλά ακόμη και να βρει τρόπο να εισχωρήσει εντός του εγκεφάλου, προκαλώντας χρόνιες καταστάσεις, οι οποίες μετά από την πάροδο του τραυματικού γεγονότος αναμενόμενα ξεχνιούνται και παραμένουν σαν άλυτα προβλήματα.

Η ραγοειδίτιδα σε τραυματικές καταστάσεις είναι το πρώτο που πρέπει να σκεφτόμαστε και να ρωτάμε τραυματισμένους ασθενείς, έστω και από αθώες καταστάσεις, όπως π.χ. αν έγινε κατά την ώρα μιας βουτιάς στη θάλασσα.

Ένα επιπόλαιο χτύπημα από το σύντροφο ή ένα δυνατό χτύπημα από μια πετσέτα μπορεί να προκαλέσει σε ένα ήδη ευαίσθητο, ήδη προϋπάρχον πρόβλημα μια έντονη διέγερση και επιπλοκή, αφήνοντας στίγματα τέτοια που μπορούν να τυραννούν τον ασθενή για πολλά χρόνια και να του προκαλέσουν καταστάσεις, ιδιαίτερα δύσκολες και δυσάρεστες.

Τραύμα και ραγοειδίτιδα πρέπει να είναι στο μυαλό κάθε γιατρού, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου οι άνθρωποι συνηθίζουν απρόσεκτα τα παιχνίδια στη θάλασσα με όλες τις υπάρχουσες εκεί δυσκολίες και πιθανόν άσχημες καταστάσεις.