Θεραπευτικοί προβληματισμοί στην οπτική νευρομυελίτιδα

Μέχρι πρότινος, η οπτική νευρομυελίτιδα αντιμετωπιζόταν από τους κλινικούς γιατρούς κατά κάποιον τρόπο σαν μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας∙ υπήρχε μια παθητική αναμονή και κατά περιόδους υπήρχαν χαμηλές δόσεις κορτιζόνης ή άλλων θεραπευτικών σχημάτων που χρησιμοποιούνταν κατά περίπτωση στη σκλήρυνση κατά πλάκας. Τον τελευταίο καιρό με την ανακάλυψη ότι ο αναστολέαςτης C1-εστεράσης μπορεί να έχει θεραπευτικές δυνατότητες, γίνεται ένας συνδυασμός από υψηλές δόσεις αυτού του φαρμάκου και της κορτιζόνης. Έτσι λοιπόν έχει βρεθεί ότι πλέον έχουμε αναστολή της νόσου, χωρίς όμως να μένουν καταστάσεις αναπηρίας ή υπολειμματικές όπως γινόταν παλιά χωρίς την παράλληλη δοσολογία του αναστολέα της C1-εστεράσης∙ είναι ένα γεγονός που πρέπει να αξιολογηθεί θεραπευτικά στην όλο και περισσότερο εμφανιζόμενη αυτή απομυελινωτική νόσο.