Το Κέιμπριτζ και η σκλήρυνση κατά πλάκας στην Πάτρα

Την τελευταία δεκαετία του αιώνα, στην περιοχή του Κέιμπριτζ μία νέα εξέλιξη στα μονοκλωνικά αντισώματα ήταν η μεγάλη ελπίδα για τη μη εμφάνιση εξάρσεων ή επεισοδίων στη νόσο της σκλήρυνσης κατά πλάκας˙ το αντίσωμα της φινγκολιμόδης που η σύνθεση του θα έδινε τη δυνατότητα στο ανοσοποιητικό σύστημα του πάσχοντος να αναπτύξει μερική ή ολική ανοσία στη νόσο. Αναμενόμενα, και αυτή η ουσία πέρασε όλες τις «περιπέτειες» των φαρμάκων που φιλοδοξούν να βάλουν σε τάξη και χειραγώγηση το ανοσοποιητικό σύστημα. Δυστυχώς προκάλεσε τρομερές παρενέργειες τόσο σε περιφερικές δράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος όπως πνεύμονες και έντερο, όσο και σε «κεντρικές» στο νευρικό σύστημα όπου μάλιστα αναφέρθηκε και μία θανατηφόρα εξέλιξη. Μετά απ’ αυτό γίνεται μία συνεχής προσπάθεια εντοπισμού της σωστής δοσολογίας με τις λιγότερες παρενέργειες από πολλά ερευνητικά ινστιτούτα. Παράλληλα, γίνονται και έρευνες για την καλύτερη τροποποίηση της δράσης με τρόπους βελτιωμένης χειραγώγησης. Μέχρι τότε όμως, όπως φαίνεται η φινγκολιμόδη δεν θα μπορεί να ανατρέψει φαινόμενα όπως αυτό της περιοχής της Πάτρας.