Οι δίαυλοι του καλίου και η σκλήρυνση κατά πλάκας

Οι δίαυλοι του καλίου και η σκλήρυνση κατά πλάκας

Στη Βιονευρολογική πάντοτε υπήρχε η υπόνοια, σε πολλούς ασθενείς που εξετάζουμε διεξοδικά όλα αυτά τα χρόνια της εργασίας και απασχόλησης μας με την κατάσταση και με το «follow-up» της ασθένειας της σκλήρυνσης κατά πλάκας, ότι υπάρχει μια διαυλοπάθεια.

Διαυλοπάθειες λέμε τις ασθένειες των διαύλων που «περνάνε» τα διάφορα ιόντα στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου, προκειμένου να δημιουργήσουν ερεθιστικές ή χημικές ώσεις που θα μεταδίδουν ερεθισμούς με στόχο την αίσθηση και την κίνηση.

Η διαταραγμένη αίσθηση της κίνησης της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποδείχτηκε, όπως τελευταία, ότι στην ουσία πρόκειται για μια διαταραχή των διαύλων του καλίου, όπου συγκεκριμένα αυτοαντιγόνα μπλοκάρουν την είσοδο και δημιουργούν όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που φέρνουν τη σκλήρυνση κατά πλάκας.

Οι έρευνες βασίστηκαν κυρίως σε δυο τομείς˙ εξετάστηκαν διεξοδικά οι δίαυλοι καλίου σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και σε υγιείς ανθρώπους.

Συγκρίνοντας οι ερευνητές τα αποτελέσματα από τις δυο αυτές ομάδες, βρήκαν με σαφήνεια ότι η διαταραχή των αντισωμάτων που προκαλεί τη δυσλειτουργία των καναλιών του καλίου βρίσκεται μόνο στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας.

Βρέθηκε λοιπόν ότι ο δείκτης KIR41 υφίσταται μόνο στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και όχι στους υγιείς. Αυτό ήταν ένα ουσιώδες διαγνωστικό στοιχείο, το οποίο είχε σαν υπόδειξη ότι κάτι τέτοιο μπορούμε να βρούμε μόνο εκεί και να το ψάξουμε μόνο εκεί.