Σκλήρυνση κατά πλάκας και νέες θεραπείες
Έρευνες που έγιναν στις αρχές του 21ου αιώνα έδειξαν ότι στη σκλήρυνση κατά πλάκας έχουμε ένα περίπλοκο σύμπλεγμα νοσολογικών παραγόντων που οδηγεί στην κλινική μορφή της νόσου. Στις έρευνες φαίνεται ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτοάνοσες διαταραχές οι οποίες δημιουργούν τη φθορά της μυελίνης των νεύρων που οδηγεί στη σκλήρυνση κατά πλάκας, υπάρχουν και άλλοι εκλυτικοί παράγοντες καταστροφής των νευροαξόνων οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την εμφάνιση παραλύσεων που παρουσιάζονται στη νόσο. Αρχίζει λοιπόν μία εποχή προσανατολισμού προς νέες θεραπείες, προκειμένου να αντιμετωπιστούν και οι δύο παράγοντες που μέχρι τώρα είναι γνωστοί στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.