Τι συμβαίνει όταν ο ασθενής «προσπαθεί» να προλάβει τον εαυτό του;

Σε αυτό το είδος βαδίσματος, κυρίως που το έχουμε στην περίπτωση του πάρκινσον, ο ασθενής παρουσιάζει κάμψη του κορμιού προς τα μπρος. Για να «ξεκινήσει» τη βάδιση παίρνει φόρα, σκύβει εμπρός και ξαφνικά αρχίζει να βαδίζει γρήγορα, υπερβάλλοντας τη θέληση του. Τα βήματα είναι μικρά και συρόμενα και διακόπτονται καμιά φορά απότομα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, στη Βιονευρολογική, προκείμενου να διαπιστώσουμε το παρκινσονικό βάδισμα και τη διαταραχή της ισορροπίας που υφίσταται, καλούμε τον ασθενή να κάνει το πρώτο βήμα, μεγάλο, οπότε κινείται με μεγαλύτερη ευχέρεια. Το παρκινσονικό βάδισμα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους ασθενείς που πάσχουν από την ασθένεια αυτή και αποκαθίσταται δύσκολα. Η αποκατάσταση του όμως είναι ένδειξη μιας επιτυχημένης θεραπείας.