Ύπνος και γήρας

Όσο η ηλικία περνάει και το γήρας έρχεται, ο ύπνος μειώνεται. Αυτό αποτελεί μια φυσική αλλά ταυτόχρονα και παθολογική διαδικασία, η οποία έχει την εξήγησή της στη φθορά κάποιων ειδικών κυττάρων για τον ύπνο. Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται σ’ ένα νευρωνικό τόξο, ένα δίπολο μεταξύ στελέχους και υποθαλάμου του εγκεφάλου. Η φθορά τους αρχίζει από νωρίς και η αναγέννησή τους γίνεται παράλληλα. Αυτή η εξίσωση διαταράσσεται με το χρόνο εις βάρος του ύπνου, με αποτέλεσμα ενώ ο ύπνος «χαλάει» προκαλεί το φαύλο κύκλο της φθοράς των ίδιων κυττάρων που τον ρυθμίζουν. Έτσι λοιπόν στις περιπτώσεις γήρατος πρέπει μεταξύ των άλλων να προλαμβάνεται η ρύθμιση του ύπνου ώστε να υπάρχουν λιγότερα ιατρικά προβλήματα.