Η κόπωση και η επιληψία
Η κόπωση σε χρόνια μορφή και ιδιαίτερα επαναλαμβανόμενη και αυξανόμενη μετά από έντονο σωματικό ή πνευματικό έργο, έχει αποδειχθεί μέσω του εγκεφαλογραφήματος ότι έχει μια «χροιά» επιληπτικής διαταραχής.Πλέον αυτό δεν τρομάζει όπως στο παρελθόν, διότι σήμερα υπάρχουν σε αφθονία θεραπευτικά και διαγνωστικά μέσα. Αυτό που τρομάζει είναι η άγνοια και η αμέλεια. Η άγνοια διότι είναι δυνατόν να μην το γνωρίζουμε, ή ο γιατρός μας να μην το αντιληφθεί εγκαίρως και η αμέλεια, λόγω της αυτοκαταστροφικής τάσης που υπάρχει μερικές φορές να αναβάλουμε την δράση για ουσιαστικές υποθέσεις.
Η επιληψία του «χάνομαι»
Συμβαίνει σχεδόν σε όλους τακτικά ή σποραδικά η απότομη, σύντομη ή διαρκής κατάσταση του αποπροσανατολισμού με την γέννηση του επίμαχου ερωτήματος…- Που είμαι;
- Χάθηκα;
- Τι γυρεύω εδώ;
Επιληψία και αφηρημάδα
Για όλους, μα ιδιαίτερα για τους μεσήλικες και ηλικιωμένους, η απότομη και συνεχής αυξημένη εμφάνιση καταστάσεων αφηρημάδας, αποτελεί ένα στοιχείο «alarm».Αν και θεωρείται λάθος, μια φυσιολογική εξέλιξη με την πάροδο της ηλικίας στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι ένδειξη μιας ελαφράς αρχόμενης επιλεπτογενούς δραστηριότητας. Ελαφράς μεν, υπαρκτής δε. Ανάλογα δε με την ένταση και συχνότητα αύξησης των συμπτωμάτων πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα σε όλες τις περιπτώσεις. Όντας η αφετηρία πολλών εγκεφαλικών διαταραχών, είναι μια κατάσταση που διαγνωστικά πρέπει πάντοτε να διευκρινίζεται εγκαίρως.