Η εγκεφαλική δομή του ανθρώπου είναι «κατασκευασμένη» με τέτοιο τρόπο, ώστε ακόμη και εξελικτικά να μπορεί να συγκεντρώνεται πλήρως σε έναν και μόνο ουσιαστικό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος το κάνει αυτό, όπως έχουν δείξει και οι εμπειρίες μας στην Βιονευρολογική, τελείως «αυθόρμητα» και με πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία μπορεί να αποσπαστεί και σε μια δεύτερη αιτία ή σε μία δεύτερη πνευματική ενασχόληση.
Όταν συμβαίνει αυτό, σε υψηλούς ρυθμούς και ταυτόχρονα επαυξάνεται η εγρήγορση μαζί με την συγκέντρωση στον κίνδυνο, αναπτύσσεται και ένα αίσθημα φόβου, το οποίο κλιμακωτά μπορεί να οδηγήσει σε μια διαταραχή πανικού.
Αυτό ενισχύεται από πιθανές λάθος ερμηνείες, λάθος υποδείξεις ή και ακουστικά ερεθίσματα, τα οποία επαναλαμβάνουν την επικινδυνότητα, η οποία προκαλεί αυτή τη συγκέντρωση και κατ’ επέκταση πανικό.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι αναμεταδόσεις των τηλεοράσεων τον τελευταίο καιρό, για τα οικονομικά προβλήματα που συνεχώς επαυξάνονται.
