Απάθεια και φαρμακευτική αγωγή
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Ένα από τα κυριότερα φαινόμενα που προκύπτουν από τη χρόνια οικονομική κρίση σε ατομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο είναι η απάθεια.
Η αμφισβήτηση σαν αποτέλεσμα μίας αντίδρασης σε κοινωνικά και ατομικά γεγονότα οδηγεί κατά κύριο λόγο σε πρώτο στάδιο σε μία απάθεια, η οποία μπορεί να οφείλεται σε πρόσωπα, καταστάσεις ή και φαινόμενα.
Τόσο η απάθεια όσο και η κατάθλιψη σαν συμπτώματα είναι ενδείξεις μίας ψυχιατρικής διαταραχής αλλά παράλληλα μπορεί να οφείλονται και σε οργανικές αιτίες.
Στη λοιμώδη μονοπυρήνωση τακτικά συναντάμε το φαινόμενο της «συνεργασίας» μικροβιακών παραγόντων όπως είναι η τοξοπλάσμωση ή η φυματίωση, τα λεμφώματα και άλλες καταστάσεις που προκαλούν εμπύρετες διαδικασίες.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα αξιώματα της σύγχρονης κοινωνίας και του οικονομικού κλίματος που κυριαρχεί είναι η συνεχής άνοδος της απόδοσης.
Τα τελευταία χρόνια η αυτοφωτογράφηση (selfies) και η παρουσίαση των εικόνων στο διαδίκτυο έχουν γίνει πια εξάρτηση σε μεγάλα ποσοστά του πληθυσμού.
Ο νάρκισσος αναζητάει διαρκώς μία αυθεντικότητα που είναι και το μόνο πρόβλημά του˙ πρόκειται για μία ειδική στρατηγική, όπου το «εγώ» υποτάσσεται σε μία διαδικασία συνεχούς επιβεβαίωσης.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Όταν η περιγραφή της νόσου του Parkinson ξεκίνησε ως αυτοτελές νόσημα, της είχε δοθεί ο χαρακτηρισμός «shaking palsy», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει τρομώδης παράλυση.
Το νευρικό σύστημα μετά από μια ίωση παρουσιάζει αντίδραση.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό νευρολόγο – ψυχίατρο Constantin von Economo, όταν τα κέντρα επαγρύπνησης προσβάλλονται από κάποια μορφή εγκεφαλικής ίωσης προκαλούν έλλειψη ύπνου με παράλληλη εμφάνιση παραλύσεων των μυών του προσώπου, ιδιαίτερα της οφθαλμικής περιοχής, και έντονη ανησυχία.
Η διαδικασία της μάθησης είναι ένα από τα ισχυρότερα και κυριότερα μέσα αντιμετώπισης της εξέλιξης της άνοιας.
Η προσβολή του οφθαλμού από έρπητα αφήνει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα χαρακτηριστικές κόκκινες «γραμμές» που υποδηλώνουν την ύπαρξή του.
Η υπνοβασία έχει μελετηθεί διεξοδικά από πάρα πολλές νευρολογικές κλινικές ανά την υφήλιο, σε ότι αφορά τη σχέση της με την παιδική ηλικία.
Η πιο «πολύπλοκη» έκφραση της εγκεφαλικής ευφυΐας είναι αυτή που έχει σχέση με την προσαρμογή και την αντίδραση στο περιβάλλον.
Υπάρχουν πάρα πολλές παροιμίες, ρητά ακόμα και φιλοσοφικά δοκίμια όσον αφορά τη συνεχή πάλη που βρίσκεται ο ανθρώπινος οργανισμός και γενικά ο άνθρωπος ως ον.
Για τον κλινικό γιατρό αλλά και για τον ασθενή το σημαντικότερο όλων είναι η γρήγορη επιβεβαίωση της άνοιας.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση με γενικευμένη διαταραχή στη λειτουργία του εγκεφάλου συνήθως αυτό που παρατηρείται είναι μια μικρή έως πάρα πολύ μεγάλη υποφυσιακή «ανεπάρκεια» μετατραυματικής αιτιολογίας.