«Déjà vu» και εγκεφαλικά νοσήματα
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Η πλαστικότητα του εγκεφάλου, όπως αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια, έχει μία απευθείας εξάρτηση από την ηλικία του ατόμου.
Σε διάφορες εγκεφαλικές βλάβες και κυρίως σε περιπτώσεις επιληψίας ή εγκεφαλικών επεισοδίων έχουμε τη δυνατότητα χρησιμοποιώντας το διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό και προκαλώντας παρόμοια λειτουργία μ’ αυτήν των κυττάρων που έχουν καταστραφεί την αντικατάστασή τους από άλλα υγιή κύτταρα.
Κατά τη διάρκεια της κίνησης η εντερική χλωρίδα και ο εγκέφαλος αναπτύσσονται παράλληλα και αλληλοεπηρεάζονται.
Στους ηλικιωμένους ασθενείς συμβαίνει τακτικά μία σειρά κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι προκαλεί χαρακτηριστικές ενδοκρανιακές βλάβες.
Η κατασκευή των εγκεφαλικών αγγείων είναι τόσο περίπλοκη όπως και η σχέση τους με το νευρικό σύστημα.
Ο διαβήτης δημιουργεί μεταβολικές διαταραχές σ’ όλο τον οργανισμό με αποτέλεσμα όλα τα αγγεία να βλάπτονται προκαλώντας έτσι διάφορες αγγειοπαθητικές βλάβες και συναφείς ασθένειες.
Στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου, ανάλογα με το γενετικό κώδικα και το περιβάλλον στο οποίο ζει, υπάρχει διαμορφωμένη μια εφεδρεία κάποιων κυττάρων και εγκεφαλικών σχηματισμών.
Χρησιμοποιώντας νευροφυσικές μεθόδους και ειδικούς διεγέρτες (διακρανικός μαγνητικός ερεθισμός) είναι δυνατόν να εντοπίσουμε κάποιες εγκεφαλικές βλάβες και να δούμε την αντικατάστασή τους από κύτταρα που υπάρχουν στον εγκέφαλο με τη μορφή «ρεζέρβας».
Με το γονίδιο που ανακαλύφθηκε ύστερα από έρευνες στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών,ο ύπνος ρυθμίζεται με τέτοιον τρόπο που είναι διορθωτικός για τον εγκέφαλο.
Η απόπτωση είναι ένα «μεταφαινόμενο» το οποίο παρατηρείται σε παραλύσεις από μετατραυματικές βλάβες του νωτιαίου μυελού· οφείλεται κατά κύριο λόγο στις λοιμώξεις υγιών ιστών που είναι σε γειτνίαση με τους παθολογικά τραυματισμένους ιστούς.
Σε πάρα πολλές νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες αλλά πολύ πιθανόν και σε διάφορα αυτοάνοσα και εκφυλιστικά νοσήματα έχουμε μια δυσλειτουργία του αιματικού φραγμού του εγκεφάλου.
Οι περισσότερες ασθένειες μεταξύ των άλλων νευρολογικές και ψυχιατρικές προκύπτουν γιατί στην καθημερινή του λειτουργία ο εγκέφαλος δεν έχει πολλές φορές τη δυνατότητα να ασκήσει την επιρροή του για να αυτοπροστατευτεί ή να αυτοθεραπευτεί∙ πρόκειται για μια ικανότητα που έχει a priori, όμως πολλές φορές οι παθολογικές καταστάσεις είναι ισχυρότερες απ΄ αυτήν.
Σύμφωνα με συγκεκριμένη έρευνα που έγινε μέσω των νέων διαγνωστικών μέτρων, η οπτική νευρομυελίτιδα αποτελεί μια «ξεχωριστή» νόσο η οποία κατά κύριο λόγο προσβάλλει οπτικά νεύρα και συγκεκριμένα σημεία του νωτιαίου μυελού.
Στη Βιονευρολογική, όπου παρουσιάζονται ασθενείς με στυτικές διαταραχές, κατά κανόνα χρησιμοποιούμε μια διερευνητική μέθοδο του γενικού νευρολογικού «τσεκ απ»
Όπως έχει δείξει και η πείρα μας στη Βιονευρολογική, σε περιπτώσεις της λεγόμενης οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας μεγάλο ρόλο δεν παίζει μόνο η εντόπιση της διάγνωσης, αλλά και η γρήγορη τοποθέτηση της
Η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα είναι η πιο συνηθισμένη μορφή σπονδυλίτιδας που εμφανίζεται τακτικότερα στους ασθενείς
Το δίπολο της φλοιϊκής τύφλωσης με αλλαγές της συμπεριφοράς είναι χαρακτηριστικό για την οπίσθια αναστρέψιμη εγκεφαλοπάθεια
Στη Βιονευρολογική προσπαθούμε πάντα να απαντήσουμε έγκαιρα αυτή την ερώτηση, προκειμένου να έχουμε μια έγκυρη απάντηση για την εμφάνιση των αυτοάνοσων ρευματικών παθήσεων
Ένα μεγάλο ιατρικό πρόβλημα αποτελούν οι αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις γύρω από το νευρικό σύστημα τόσο του εγκεφάλου όσο και σε ότι αφορά το τμήμα του στη σπονδυλική στήλη