Διαταραχές του λόγου σαν πρόβλημα ημικρανιακών κρίσεων
Στις έντονες ημικρανιακές κρίσεις ακόμα και χαμηλής συμπτωματολογίας εμφανίζονται «συχνά-πυκνά», όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κάποιες διαταραχές του λόγου
Στις έντονες ημικρανιακές κρίσεις ακόμα και χαμηλής συμπτωματολογίας εμφανίζονται «συχνά-πυκνά», όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κάποιες διαταραχές του λόγου
Πρόκειται για μια διαταραχή που συμβαίνει κυρίως στην έκφραση της άρθρωσης, η οποία λέγεται και φωνητικότητα
Πρόκειται για μια χαρακτηριστική, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, σιγανή, πιεσμένη, εναλλασσόμενη με οξείς τόνους και βγαλμένη με πίεση, φωνητικότητα
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει, αρκετές φορές, και κυρίως στη νόσο του κινητικού νέρωνα, ιδιαίτερα όταν επηρεάζεται το λαρυγγικό ή πνευμονογαστρικό νεύρο, μια αφωνία εκτεταμένης μορφής, η οποία έχει προοδευτικό χαρακτήρα και φτάνει από τη δυσφωνία ή την έρημη φωνή, μέχρι και την αφωνία
Η «κληρική» δυσφωνία είναι ένας όρος που προέρχεται από πολύ παλιά, από το Μεσαίωνα, γιατί χαρακτήριζε κυρίως τους ιερείς ή τους ιεροκήρυκες ή και γενικά τους ρήτορες, που έπρεπε να υψώνουν τη φωνή τους, προκειμένου να γίνει κατανοητός ο λόγος τους στις ευρύτερες μάζες
Ένα μεγάλο πρόβλημα δυσφωνίας, όπου έχουμε μια ελάττωση της φωνής με χάσιμο του χρώματος και της άρθρωσης της, ενώ παράλληλα υπάρχει μια απώλεια της ελαστικότητας της και της δύναμης έκφρασης της, έχουμε, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική σε πολλές οργανικές ασθένειες, δευτερογενώς
Είναι ίσως η πιο «κουραστική» μορφή δυσφωνίας ή αφωνίας, πολλές φορές που έρχεται, που ακολουθεί τη γενική καταβολή και αδυναμία του ατόμου, λόγω γήρατος
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς ή και των άλλων ασθενειών που «συγκοινωνούν» με αυτές έχει πάντα σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση διαφόρων συνδρόμων