Πλαστικότητα εγκεφάλου
Σύμφωνα με τις νέες αναλύσεις και έρευνες των νευροεπιστημών, η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί ένα μέγιστο κεφάλαιο σε ότι αφορά την αναγνώριση της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τις νέες αναλύσεις και έρευνες των νευροεπιστημών, η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί ένα μέγιστο κεφάλαιο σε ότι αφορά την αναγνώριση της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί το μείζον θέμα τα τελευταία δέκα χρόνια στις νευροεπιστήμες.
Για όσους ασχολούνται με τη συμπεριφορά ασθενών που πάσχουν από επιληπτικές κρίσεις, παρατηρούν γρήγορα πως ένα μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα που εμποδίζει ιδιαίτερα τη θεραπεία είναι τα αισθήματα ενοχής που διακατέχουν τον ασθενή.
Το humanmicrobiomeprojectείναι το πρώτο πρόγραμμα έρευνας, χρηματοδοτούμενο από πολλές πλευρές, που τρέχει σε ότι αφορά την αναζήτηση του άξονα «εγκεφάλου-εντέρου» και των νευρολογικών συνεπειών της δυσλειτουργίας του.
Τα άτομα της τρίτης ηλικίας κατά κανόνα εμφανίζουν ένα βασικό πρόβλημα με τις εγκεφαλικές λειτουργίες.
Το συνδυασμό εμβοές και δυσαρθρία τον έχουμε συναντήσει τακτικά στις περιπτώσεις που υπάρχει παρεγκεφαλιδική διαταραχή.
Σε ότι αφορά τον αυτισμό, αυτό που ισχύει πλέον είναι ότι τίποτε δεν είναι σταθερός.
Το γεγονός ότι το φάσμα του φωτός κάτω από διάφορες εκπομπές του μπορεί να επηρεάσει την εγκεφαλική ουσία είναι από παλιά γνωστό.
Ο απευθείας ερεθισμός του εγκεφάλου με συχνότητες δεν είναι ιατρική πρωτοπορία.
Η αρχαία Ελληνική ιατρική ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. ήταν η μοναδική περίπτωση επιστημονικής αναφοράς σ’ ότι αφορά την επιληψία.
Ο διαβήτης δημιουργεί μεταβολικές διαταραχές σ’ όλο τον οργανισμό με αποτέλεσμα όλα τα αγγεία να βλάπτονται προκαλώντας έτσι διάφορες αγγειοπαθητικές βλάβες και συναφείς ασθένειες.
Η υποφλοιώδης αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλοπάθειας που έγινε ιδιαίτερα γνωστή τα τελευταία χρόνια χάρη στις ανεπτυγμένες διαγνωστικές τεχνικές, κυρίως της μαγνητικής τομογραφίας.
Όταν μιλάμε για το γήρας, ουσιαστικά αναφερόμαστε σε αλλαγές της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Τα φάρμακα αποτελούν το μοναδικό ουσιαστικό όπλο, πέρα από τυχόν ψυχοθεραπευτικές μεθόδους, για την άμεση και σωστή επέμβαση στην ψυχογενή κρίση.
Σίγουρα πάρα πολλές φορές έχουμε σκεφτεί ότι η αρχή και το τέλος της ζωής είναι καταστάσεις που αποτελούν το σύνολο περιστασιακών επεισοδίων.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια χορηγούμε τη μαννιτόλη για διάφορες θεραπευτικές διαδικασίες σε νοσήματα του εγκεφάλου, κυρίως καρκίνους, σε συνδυασμό μ’ άλλα φάρμακα.
Οι νευροεκφυλιστικές αλλοιώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και ειδικότερα του εγκεφάλου, όπως π.χ. η νόσος τουAlzheimer, όπως τις γνωρίζουμε μέχρι τώρα ήταν γνωστές κυρίως απ’ τις κλινικές εικόνες και τα συμπτώματα τους.
Ο στόχος της χρησιμοποίησης των πολυδύναμων βλαστοκυττάρων είναι κάποια μέρα να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για αντικατάσταση των ιστών των ανθρώπων που πάσχουν από διάφορες ασθένειες, χωρίς να προκαλέσουν τάση απόπτωσης.
Όλες οι θεραπευτικές προσπάθειες ανοσοποιητικού χαρακτήρα που γίνονται για τη νόσο τουAlzheimer έδειξαν ότι υπάρχει ένα κοινό και δύσκολο στοιχείο για την αντιμετώπιση της∙ αυτό είναι η ημερολογιακή και βιολογική ηλικία του ασθενούς, σε ότι αφορά τη χορήγηση των δόσεων του φαρμάκου.
Η νόσος του κινητικού νευρώνα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες θεραπευτικές προκλήσεις της σύγχρονης νευρολογίας.